Altijd ontbreekt er iets - vers tegen een winters paasgevoel

EEN BOOT BLADERT IN EEN ZEE


1.

Als de zee zou hurken, zou ze zich haar knieën herinneren.


2.

Mijn slaap heeft kromme bloemen in zijn dromen.


3.

De vleugels van een duif zijn te strak gespannen.
Zo worden ze als touwen.


4.

De lach zit in een vierkant en ligt klem tussen cirkels.


5.

Mijn stem is bolrond, maar mijn vreugde is nog stamelend.


6.

Waarom lijkt de hoop zoveel op een bochel?


7.

Ik ben het klimaat van mijn schoot,
maar ik hoor nu zijn ballingschap.


8.

Altijd ontbreekt er iets aan de nacht:
een vrouw met haar verlichte straten.

© Ali Albazzaz

Uit: Ali Albazzaz De ober van mijn dromen. Rotterdam, 2003, Bèta Imaginations

Een groot deel van Albazzaz's gedichten uit deze uitgave is onlangs herdrukt resp. ook opgenomen in Een Landschap Van Kalmte, Leidschendam 2008, uitg. Quist, voorzien van illustraties van Nasir Mounes.

Zie ook:
http://www.ali-albazzaz.com
http://www.quist.nl/?fuseaction=118