HELENA
(voor Harrie Geelen)
Vannacht bevond ik mij op het terras van de tennisclub Heesberg
en ook zij was daar, de goudblonde langbenige
die wij gymnasiasten, vol verlangen, Helena noemden
Vriendschap, Liefde waren zoals in een droom behoort…
Alleen… nu dronken wij Champagne Brut
niet langer ranja of grenadine
Gymnasiasten
uit de jaren vijftig bleken plotseling Goden
Athanatoi met tennisrackets!
En zie, het blonde haar van Troje’s First Lady
was nog even glanzend lang als vroeger
en ook dezelfde lach kleurde haar wangen
Tussen onze Homerusboeken, rood gekaft
schitterden de heuvels van het Krijtland
als onze toekomst, oneindig jade
Hoe was 't mogelijk, na zoveel jaren Carboontijdperk
verenigd in de droom op de Olympus
van de tennisclub Heesberg
met Menelaos’ echtgenote, Paris’ concubine
en roetvingerig Heerlen al zolang verlaten…
O, Mijnstad van mijn ruggenmerg
Zwart Troje
aan een mergelgele zee
MANUEL KNEEPKENS
(voor Harrie Geelen)
Vannacht bevond ik mij op het terras van de tennisclub Heesberg
en ook zij was daar, de goudblonde langbenige
die wij gymnasiasten, vol verlangen, Helena noemden
Vriendschap, Liefde waren zoals in een droom behoort…
Alleen… nu dronken wij Champagne Brut
niet langer ranja of grenadine
Gymnasiasten
uit de jaren vijftig bleken plotseling Goden
Athanatoi met tennisrackets!
En zie, het blonde haar van Troje’s First Lady
was nog even glanzend lang als vroeger
en ook dezelfde lach kleurde haar wangen
Tussen onze Homerusboeken, rood gekaft
schitterden de heuvels van het Krijtland
als onze toekomst, oneindig jade
Hoe was 't mogelijk, na zoveel jaren Carboontijdperk
verenigd in de droom op de Olympus
van de tennisclub Heesberg
met Menelaos’ echtgenote, Paris’ concubine
en roetvingerig Heerlen al zolang verlaten…
O, Mijnstad van mijn ruggenmerg
Zwart Troje
aan een mergelgele zee
MANUEL KNEEPKENS
[uit: Manuel Kneepkens Vrouwen/Rotterdammers.
Rotterdam, Douane, 2008]
- illustraties zijn van de hand van de auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten