Wintergedicht
Door godvergeten vermotregend landvan gehucht naar gehucht, handin koude hand, dat gevoel hoop ikmet niemand meer te delen. Als het niet hoeft.
Maar als ik haar nu vondin het natte gras, of ergensin het geploegde land, watzou ik doen, wat zou ik.
Ik weet wel dat iedereen doodmoet gaan, maar toch zou ikhaar koude mond weer zoenen, haar lichaam toedekken, haar haar strelen en weer bang zijndat zij wakker werd.
Rutger Koplanduit: Rutger Kopland
Geluk is gevaarlijk. Amsterdam, Muntinga, 1999/2005 (4e dr.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten