Denken vermindert de kans op vis

Heb je alles bij je?
Vissen met Verschoor is rustig en goed.
'Niet denken,' is zijn advies.
‘Denken vermindert de kans op vis.’
De Door Zeelten Gevreesde
hangt vol stoeltjes, kussentjes en mesjes
en twinkelende schaartjes.


‘Hm,’ zegt hij, turend naar de sterren
in de Deense zomernacht,
‘reken maar dat daar een hoop vis zit.’

Frank Koenegracht


Frank Koenegracht (Rotterdam, 1945), van beroep psychiater, debuteerde in 1971 met Een gekke tweepersoonswesp.
Zijn mooiste gedichten uit zes bundels zijn samengebracht in Vroege sneeuw (2003, De Bezige Bij). Koenegracht werd voor zijn hele oeuvre onderscheiden met zowel de Anna Blamanprijs als de Frans Erensprijs.

Over vissen gesproken. In 2007 verscheen Dank voor je brief, het gaat iets beter - een hilarische briefwisseling - op rijm - tussen Koenegracht en de bevriende kinderboekenschrijver en dichter Sjoerd Kuyper. Uit dat boek, van uitgeverij Nieuw Amsterdam, komt dit fragment:

Beste Sjoerd,
Wij hadden ook een vis,
een brsem, die beschimmeld is
en daardoor scheef in ’t water lag,
waarna ik… En die ik op gezag
van Jop antimycotisch behandeld heb,
zodat hij weer een ogenblikje zwom.
De schimmel echter kwam weerom
alsof een gruwelijke spin zijn web
in ’t water om hem spande, hem
overmande. Wat is Brsem!
roep jij nu uit; het moet Brasem
zijn, de a ligt er soms uit.
Meer ligt er bij mijn vader uit.
Hij zegt tegen mijn moeder, zijn bruid:
‘Waar woon jij eigenlijk, o daar, goh, o,
komt Frank nog wel eens op bezoek?’
Waar is zijn huis, waar is zijn broek?
Hij weet het niet, het is in
onderzoek.
O ja, en onze kip is dood.