Longen van negentien

MANTOUX


Krasjes op mijn onderarm:
tuberculinetest. Een witte
non met een pennetje. Ik

een jongen met een bultje,
jeukend rood, mijn longen
op de foto zeven of pas zes.

Een prik onder mijn huid:
test van Mantoux. De milva
met een naald. Soldaat ik

met een bultje, jeukend rood,
mijn longen negentien, twintig,
dapperder dan ooit. Boven

ons in zijn huis woonde mijn
opa met zijn silicose. Silicose
geeft een verhoogde kans

op open tuberculose, lees ik
veertig jaar later, met op elke
onderarm een jeukend bultje,

spontaan ontstaan, alsof mijn
lichaam met mijn lichaam praat
over wie ik ben en wie het was

die, alsof hij in de verste verte
lag, zijn opa niet mocht naderen
om hem te horen, hem te ademen.


© Wiel Kusters


Uit: Wiel Kusters Zielverstand, Amsterdam, Em. Querido, 2007