Kniediep

Duizend mijlen reizen met voeten
Van glas en zwijgend als een monnik
Tot diep in de oude oude eeuw.

De grenzen van een onecht rijk
Afpassen, hier en daar een paal
Slaan, talen horen sterven.

Slapen in de erker van een stolp,
Weten dat de akkers branden,

Dat het bloed kniediep staat
In het slachthuis.

Ontwaken in de zuiverende kou.

Het glas breken. Je voeten wassen
In de Zwarte Zee.


© Johan de Boose


Uit: Johan de Boose De vrijheid van zwijgen Gent (B.), PoëzieCentrum, 2008