Wie zich sterk waant

CANZONIERE 311


Die nachtegaal, die zo vol tederheid
Treurt om zijn kroost of om zijn lieve gade,
Vult met zijn zoet gegorgel wijd en zijd
De hemel en de velden en de paden.

En als ik in de nacht hoor hoe hij schreit,
Dan word ook ik met zorgen overladen,
En ik beklaag mezelf omdat ik lijd,
Want ook mijn liefste is door de dood verraden.

Hoe licht wordt wie zich sterk waant overrompeld!
Ach, wie had ooit gedacht dat haar gelaat
Zo snel tot aarde en stof zou zijn verschrompeld!

Ik zie nu, wijs geworden door het kwaad
Dat me in een stroom van tranen onderdompelt,
Hoe aards geluk vergaat vóór het bestaat!


Petrarca (1304-1374)


In: Francesco Petrarca Portretten en andere gedichten, vertaald door Frans van Dooren. Amsterdam, Athenaeum-Polak & Van Gennep, 5e druk 2004

Petrarca, een van de grondleggers van het humanisme en onbetwist een van de groten van de Europese literatuur, is met name bekend als schepper van de beroemde Canzoniere.
Deze sublieme verzameling, gevoelige gedichten - vooral sonnetten, maar ook canzonen over een geïdealiseeerde liefde voor Laura - vormt het hoogtepunt van zijn veelzijdig oeuvre. Petrarca's liedboek gold eeuwenlang als toonbeeld van gratie en harmonie in de lyrische dichtkunst.

Frans van Dooren ontving in 1990 de Martinus Nijhoffprijs voor zijn vertalingen van Italiaanse klassieken, in 2003 werd hij geridderd tot Cavaliere all'Ordine al Merito della Republica Italiana. Hij vertaalde onder anderen Dante, Michelangelo, Leopardi, Machiavelli en Tasso.