Korstmossen

AFSCHEID


Het is laat geworden, lieve vrienden;
Laat ik dus geen brood of wijn meer van jullie aannemen,
Maar nog slechts een enkel uur van stilte,
De verhalen van Petrus de visser,
De muskusgeur van dit meer,
De aloude lucht van verbrande twijgen,
Het babbelziek gejank der meeuwen,
Het gratis goud van korstmossen op de kruiken,
En een bed, om er alleen in te slapen.
In ruil laat ik jullie mijn nebbisj gedichten zoals deze,
Gemaakt om te worden gelezen door vijf of zeven lezers:
Daarna gaan wij, elk achter onze eigen zorg aan,
Want, zoals ik zei, het is laat geworden.

Anguillara, 28 december 1974


© Primo Levi

Uit: Primo Levi Op een onzeker uur (Ad ora incerta). Gedichten,
vertaald door Maarten Asscher en Reinier Speelman. Amsterdam, Meulenhoff, 1984.