Nooit meer

14 mei 1940


Ze verbrandden steden als grofvuil.
Hun handen hingen schuil achter helse
machines. Rouwnagels zonder rouw.

Geen graven. Alleen raven als roet.
En rook voor de zon.

Pijn verdicht tot een stille schreeuw
blijft voorgoed in ons haken.
Ik ken die schreeuw. Wie zijn

verleden niet kent,
begrijpt de toekomst niet.

Glimlachend ademt de stad.
Bij het slaande hart waar ooit een gat was,
bij deze smekende armen, zweren we nu.

De woorden zijn gloeiende
gloeiende kooltjes in ons oog:
nooit meer haat


Jana Beranová


Jana Beranová is tot 2011 stadsdichter van Rotterdam.

Bovenstaand gedicht werd door haar geschreven voor de herdenking - vandaag, 14 mei 2009 - van het Duitse oorlogsbombardement op de stad, in 1940. Na die verwoesting van de Rotterdamse binnenstad, en bijna duizend doden, capituleerde Nederland waarmee een vijf jaar lange bezetting door nazi-Duitsland begon.