Niemandsland

ROTTERDAM 1944

voor het eerst over de rand kijken
het einde van mijn eenzame opsluiting
in ledikant en kinderwagen
de eerste blikken de wereld ίn

rondgereden tussen willekeurig neergeworpen
stukken van een legpuzzel
hier en daar een huis, een boom, een keet
hoogbouw van vier verdiepingen

voortgeduwd over bruggen
die het ene niemandsland
met het andere verbonden

langs braakliggende veldjes
waar ik later nog jaren speelde
waar vroegere bewoners
vertrokken zijn of gedood

grachten en havens gedempt
met puin van platgegooίde huizen
zielen als fundament voor een nieuwe stad

Hans Wap


Uit: Hans Wap De laatste lemming, Varik, De Weideblik, 2008