Borstwering

De engel buigt zich dieper en dieper

over de borstwering, totdat het
van opwinding begint te tintelen
in zijn vleugels. Zou hij zich

misschien naar beneden storten
en hun zo de kans geven te tonen
wat hij waard is als engel?
Dieper en dieper voorover:

de tinteling, de hunkering
in zijn slagpennen; de spreuken
herhalend, de spreuken vergeten;

waan, of wezen, of alletwee
voorbij. Maar waarom neuriet
hij dan niet, die engel van je,
die al paars wordende schaduw
waar ooit een balustrade was?

© Hans Faverey


Uit: Hans Faverey Tegen het vergeten, Amsterdam, De Bezige Bij, 1988