Opalen oorbellen

Aan de waslijn met kleren op het terras.

Aan de vrouwen van de oude schilders (echte en fantastische).

Aan hen die in het algemeen verloren, vergeten, verra­den
zijn. Aan sommige moordenaars. Aan de mooie
studente met de mauve

opalen oorbellen. (Schitterend schreed ik voort
in de nacht. Zonder te zinken. Over het zeevlak).

Aan de open ramen in de zomer. Aan je duistere handen.
Aan de violette

kleur van je ogen wanneer de lucht betrekt. Of wanneer
het hard waait. Of wanneer...

Aan de dood... De lente is de brief die ik je schrijf.

Aan Bertolt Βrecht.


© Násos Vayenás


Uit: Dooltocht van een niet-reiziger
in: Násos Vayenás Biografie en andere gedichten – vertal. uit het Grieks: Marko Fondse en Hero Hokwerda.
Amsterdam, Het Griekse Eiland, 1990.