Aan de rand van een glas

FOTO

Voor Jan Eijkelboom


Op de foto de man.
Op de arm van de man zijn kind.
Misschien bomen. Een schaduw van wind
in het woelige haar van de man.

Het kind proeft aan de rand
van een glas waar het leven begint.
De man weet er alles al van:
het leven is niet onderin,
je moet omhoog ernaar toe.

En omdat in liefde geluk
niet geheel ondenkbaar is, moet
het glas nog lang niet stuk,
de man nog lang niet moe.

En dat is hij ook niet, hoor. Hoe
veel licht ook de rimpels aanraakt
in zijn gezicht - je vindt
in zijn ogen oneindig het kind.

© Willem van Toorn


Uit: Willem van Toorn Gulliver en andere gedichten. Amsterdam, Querido, 1985.