Een eind terug, met Bob

VERS



Gauw tevreden zijn is een gave,
maar ver kom je er niet mee.
En dat is maar goed ook,
want als je ver komt
moet je een heel eind teruglopen.


Bob den Uyl (1930-1992)

- affiche, gedrukt ter gelegenheid van de Boekenmarkt in Amsterdam (1968)


Vandaag verschenen:

Fraaie vergezichten die onze reis vergallen - een wandeling door Rotterdam aan de hand van Bob den Uyl (red. Mark van Leeuwen en Ivar Schute, Rotterdam, uitg. Douane, maart 2010).
Volgens de uitgever telt Den Uyl "talloze fans" die buiten de Maasstad wonen "maar die niks te beroerd zijn om de wandelschoenen aan te trekken en in de voetsporen te treden van de grote, sombere Rotterdamse romantische realist".

Ter gelegenheid van de publicatie van het letterkundig wandelwerkje verscheen ook bijgaand bijzonder bierviltje. Met praktische wenken van de overleden schrijver-dichter, die zelf horecabezoek - om het eens mild uit te drukken - zeker niet schuwde.



Pas jaren nadat Den Uyl was overleden kreeg de naam "bob" een tweede betekenis, aldus de dichter-jurist-stadspoliticus Manuel Kneepkens vanmiddag tijdens de boekpresentatie in het Rotterdamse drank- en eetuitgiftelokaal Loos. "Die van Bewust Onbeschonken Bestuurder, Bob zou er zeker mee hebben willen thuiskomen, sterker nog: de fietser Den Uyl zou om deze nieuwe voornaam zelf hartelijk gelachen hebben."

Kneepkens onthulde - posthuum - nog een akkefietje dat de schrijver die nu geëerd wordt met een literaire wandelroute in zijn geboortestad tijdens de jaren tachtig had overgehouden aan een belletristische boottocht over de Duitse Rijn. In Mainz, waar de literaire voordrachtswerkzaamheden op welkome wijze waren onderbroken, restte kort voor terugkeer naar de boot nog betaling van een drankrekening.


Kneepkens: "Collega Harry ('de Olympiër') Mulisch, die niet alleen gold als de leider van de Amsterdamse schrijversgroep maar van de ganse Nederlandse delegatie, vond het van een overdreven gastvrijheid getuigen als hij de nota in zijn eentje zou voldoen. Dus hij deelde de rekening van 300 D-mark door vijf, ieder moest zijn deel lappen. Daartegen protesteerde heftig Bob den Uyl: 'Ik heb lang niet zo veel gedronken als al die anderen.' Waarop Mulisch als delegatievoorzitter met een andere, elegantere verdeelsleutel kwam: dan houden wij Bob vrij en krijg ik van ieder van jullie dus geen 60 maar 75 Mark."
Den Uyl, een Rotterdamse volksjongen die opkeek tegen de 'grote' Mulisch, riep buiten het restaurant verbaasd: "Híj heeft voor mij betaald!!"

Aan de vooravond van het beladen voetbalbekerduel Feyenoord-Ajax voelde de dichter Kneepkens de stemming onder de aanwezige boekenliefhebbers in lokaal Loos feilloos aan: "Daarmee was dus meteen de eerste overwinning van nul-tien op Amsterdam binnen."
Er klonk opgelucht applaus.