Verrekijker

B. EN NUMMERS ONTELBAAR, INITIALEN ONBEKEND
 
 

Een bergbeek in Noorwegen, eind
jaren zeventig, een verrekijker voor
vogels en buren, maar opeens
was daar mijn vader poedelend.

Zijn naaktheid nieuw, zo ook zijn
plezier. Onbewust van spionage
genoot hij zon en water, een moment
geen chauffeur of kostwinner zijn.

Ik schrok van mijn schrik, van mijn ogen
niet af kunnen houden, de kijker
uit schaamte als een geweer in aanslag.

Nu hij in zijn beste pak verteert, gluur ik
dagelijks naar prooien die poedelen.
Niemand die mij ziet. Zij genieten zichzelf.




© Peter Swanborn




Uit: Peter Swanborn Bij het zien van zijn lichaam Utrecht-Nijmegen,
De Contrabas/ BnM Uitgevers, 2007