Blauwe mijn

GEGROET


De dag breekt aan,
Je sneeuw brengt doorregende aarde.
Beek van Incesu, gegroet.
Op het dak kwetteren de mussen boven alles uit,
In de wolken zweeft de adelaar,
Nog adembenemender.
Iemand die wacht op een vergunning
Trekt nog een knoop van zijn borst.
Beek van Incesu, gegroet.

Jonge vlaggen wapperen,
Denken aan vrede,
In de mijnen ziet het blauw van de arbeiders.
Ik denk aan alles,
Vierentwintig uur lang
En ik denk aan jou,
Donker, hartstochtelijk...
Aan jou, de grootste vrucht van de wereld
Een regel uit een lied over een liefdesverklaring,
Wordt rijp, roert zich bij mij vanbinnen,
Jouw ogen verschijnen in mijn herinnering...

Toch wordt mijn wens niet vervuld.
Of ik van wit weet of zwart,
Meer zit er voor mij niet in...
Mijn ogen zijn het lachen vergeten.
Mijn lippen het kussen.
Beek van Incesu, gegroet...


Ahmed Arif

- vertaald uit het Turks door Sytske Sötemann -

Uit: Moderne Turkse Poëzie - Mehmet Emin Yildirim, Sytske Sötemann en Mehmet Çetin (samenstelling). Amsterdam, Atlas, 2010.



MERHABA

Gün açar,
Karin νerír yağmurlu toprak.
İncesu Deresi, merhaba.
Saçakta serçeler daha çılgındır,
Bulutlarda kartal,
Daha çalimli.
Koparır göğsünden bir düğme daha,
Tezkere bekleyen biri.
İncesu Deresi, merhaba.

Genç bayraklar vardir,
Bariş düştinür,
Kuyularda işçi maνilikleri.
Ben hepsíní düşünürüm,
Yirmidört saat
Ve seni düşünürüm,
Karanlik, hirsli...
Seni, cihanların aziz meyνası
İlân-ι aşk makamından bir mısrâ,
Yeşeríp, kımıldar içimde,
Düşer aklima gözlerin...

Oysa murad alamam.
Oysa akdan-karadan
Bilírím, payım bu kadar...
Unutmuş gülmeyi gözbebeklerím.
Unutmuş dudaklarim öpmeyí.
Íncesu Deresi, merhaba...

Ahmed Arif