Verloren

ALLEGORIE
(AΛΛHΓOPIA)

Toen de eik viel
hakten sommigen een tak af, staken die in de grond
en riepen op bij de boom zelf te komen aanbidden,
anderen beweenden in elegieën
het verloren bos hun verloren leven,
anderen legden verzamelingen van gedroogde bladeren aan
toonden die op jaarmarkten en verdienden hun brood,
anderen beaamden de schadelijkheid van bladverliezende bomen
maar twistten over aard of zelfs noodzaak van herbebossing,
anderen, onder wie ikzelf, beweerden: zolang aarde en zaden
bestaan, bestaat er mogelijkheid van eik.
De moeilijkheid van het water blijft open.



© Titos Patríkios



- uit het Grieks vertaald door Hero Hokwerda -


In memoriam Frans van Hasselt [Amsterdam, 1927 - Athene, 25 februari 2011],
schrijver, journalist en correspondent voor NRC Handelsblad, auteur van o.a. de verzamelbundel
De toekomst komt van achter (2010, Black Olive Press-Het Griekse Eiland)

Gedicht afkomstig uit:
Aanslag op het zwijgen - zes Griekse dichters (op Poetry International, Rotterdam)
Groningen, Chimaira Publishing, 2002