Als een zalm

WANNEER ALLES DIEP VAN BINNEN PIJN DOET


Wanneer alles diep van binnen pijn doet
En je alleen, tegenover je eigen beeld,
Ziet dat het vervormd is door ontbrekende spiegels

Wanneer de dingen voor je schaduw wijken
Wanneer je woord dat van een ander lijkt
En je hartslag uit je lichaam vlucht

Wanneer je handen ver van je weg zijn
En je de afdruk van je voeten niet herkent
Wanneer je het gezicht dat nadert bent vergeten
Wanneer je niets meer waarneemt dan dode buitenkant

Ga dan
Als de zalm
Tegen de stroom in
Met alle razernij van je woede

Wanhoop niet
Het water zal de stenen breken



© Michèle Najlis 
 

Van Michèle Najlis [1946, Nicaragua] verschenen begin jaren negentig de bundels Caminos De La Estrella Polar en Cantos de Ifigenia. De Nederlandse vertaling van bovenstaand gedicht uit het Spaans is van onbekende herkomst.
Zie ook Margaret Randall's Sandino's Daughters Revisited - Feminism in Nicaragua (USA, 1994).