Devotie

ZONDER DAT IK HET VROEG WAS JE ZO GOED
[Sem que eu pedisse, fizeste-me a graça]



Zonder dat ik het vroeg, was je zo goed
mijn lid zich te doen lengen.
Zonder dat ik het verwachtte, lag je op je knieën
in devote houding.
Wat geschiedde is niet slechts geschiedenis.
Voor altijd én een dag
ontvangt mijn penis de kus van devotie van je mond.

Nu ben je er niet, noch weet ik waar je bent,
in absolute onmacht tot gebaar of boodschap.
Ik zie je niet ik hoor je niet ik druk je niet tegen mij aan,
alleen je mond is hier, aanwezig, in aanbidding.

In aanbidding.

Nooit had ik gedacht dat ik een god tussen mijn dijen had.



© Carlos Drummond de Andrade



- uit het Portugees vertaald door August Willemsen -


Uit: C. Drummond de Andrade (Brazilië, 1902-1987) De liefde, natuurlijk / O Amor Natural [gedichten]. Amsterdam-Antwerpen, De Arbeiderspers, 1992