Mijn eigen dorst

LAATSTE LIED

Aanhoor mij

als je nog kan, rivier van kristal,

ochtendvogel. Aanhoor mij
lichtgevend garen geweven door de sneeuw,

schuwe en steeds uitgestelde

wenk van het paradijs.

Aanhoor mij, als je nog kan,

verwoestend verlangen,

voskleurig dier van de vreugde.

Als je geen hallucinatie of een luchtspiegeling
of een droombeeld bent, aanhoor mij

nogmaals: kom nu

en niet in het uur van onze dood

- laaf mij met mijn eigen dorst.

© Eugénio de Andrade

Uit: Eugénio de Andrade Het zout van de taal – O sal da língua, moderne Portugese poëzie, tweetalige gedichtenbundel Portugees-Nederlands, vertaald door Toon Cappuyns & Germain Droogenbroodt.  

POINT Editions nr. 70, Kortrijk (B.)/Altea (Sp.), z.j.