Schoot met bloemen

IK BEN NIET DIE VROUW


Ik ben niet die vrouw
die jou sokken en schoenen verkocht!
Herinner je mij, ik ben degene die je verborg
in jouw muren van steen, terwijl jij zwierf
vrij als een bries, niet wetende
dat mijn stem niet gesmoord wordt door stenen.

Ik ben degene die jij vermorzelde
onder het gewicht van gewoonte en traditie
niet wetende
dat licht niet verborgen kan worden in duisternis.
Herinner je mij,
ik ben degene in wier schoot
je bloemen plukte
en doornen plantte en sintels legde
niet wetende
dat ketenen mijn geur niet kunnen smoren.

Ik ben de vrouw
die je kocht en verkocht
in naam van mijn eigen kuisheid
niet wetende
dat ik over water kan lopen
als ik verdrink.

Ik ben degene die je hebt uitgehuwelijkt
om van een last af te zijn
niet wetende


© Kishwar Naheed



Uit: Liefde kon maar beter naamloos zijn – 150 dichteressen voor Amnesty International. Samenst. Daan Bronkhorst, 2000, Breda, De Geus

Kishwar Naheed (1940, Pakistan) publiceerde zeven dichtbundels. Ze is al ruim dertig keer aangeklaagd omdat ze in haar land opkomt voor rechten van vrouwen. Als een van de weinige dichteressen in het Urdu brak Naheed met vele traditionele vormen en beelden.