Hetzelfde

DΕ EEUW LOOPT TEN EINDE


Hij zou beter zijn dan de vorige eeuwen, onze twintigste.
Dat kan hij niet meer waarmaken,
zijn jaren zijn geteld,
zijn tred is wankel,
zijn adem kort.

Εr is al te veel gebeurd
wat niet had mogen gebeuren,
en wat had moeten beginnen,
is niet begonnen.

De lente zou naderbij komen,
en het geluk, onder andere.

De vrees zou stad en land verlaten.
Εn eerder dan de leugen zou de waarheid
haar bestemming bereiken.

Bepaalde rampen zouden
nooit meer plaatsvinden,
oorlog bijvoorbeeld,
en honger, enzovoort.

De weerloosheid der weerlozen,
het goede vertrouwen en dergelijke
zouden worden gerespecteerd.

Wie vreugde uit de wereld wilde putten,
staat nu voor een taak
die onuitvoerbaar is.

Domheid is niet komisch.
Wijsheid is niet vrolijk.

De hoop
is niet meer dat jonge meisje
et cetera, helaas.

God zou eindelijk gaan geloven in een mens
die goed en sterk is,
maar goed en sterk
zijn nog altijd twee mensen.

Hoe moet ik leven - las ik in een brief van iemand
aan wie ik van plan was
hetzelfde te vragen.

Opnieuw en als altijd zijn er,
zoals uit bovenstaande blijkt,
geen dringender vragen
dan naïeve vragen.


© Wíslawa Szymborska

- uit het Pools vertaald door Gerard Rasch -


Uit: Wíslawa Szymborska Einde en begin, Amsterdam, Meulenhoff, 1999