Ze zwaait

NACHTBUS


Met de nachtbus in de file
der helazen.

Ik moet mee tot het eindpunt,
daar wacht mijn lief vergeefs.

Ik kerf met mijn stiletto
een haiku in een damesdij.

Weinig letters dus want pijn
is niets voor mij.

Ze zwaait, ze lacht, ze sopt
ze laat me waaien.

Mijn lieve lief
ik moet terug met de eerste bus.


© Harry Vaandrager


Uit: Harry Vaandrager Wat telt is van niets gemaakt, Amsterdam, Nijgh & Van Ditmar, 2010