Doorweekte dagen

ZEEPAARDS WENKEN


schorpioenen zijn hem even vreemd als kamelen, buffels en blaarkevers
hij heeft nog nooit een hagedis ontmoet, geen hamster, gekko, gemsbok
jakhals, caracal, hij zou nog geen kameelspin van een lama onderscheiden

hij ontwaakt als wier, legt zijn lange hoofd stroomopwaarts en spoelt mee
in zijn doorweekte dagen geen ochtendkrijs, geen klapperend hart
geen tikkende slapen, diep en doof hangt hij in de kamers

van hierboven weet hij niets, het giftig blazen van de lynx, spiesbokken
zandvossen, legers rouwtorren, zweepslangen, mierenleeuwen, waterloze witte lucht
maar als een teen, mijn teen, voorzichtig door het oppervlak steekt

krult hij en verzamelt schelpen, bouwt een lokstal van koraal
vult de voederbakken, wenkt de droogte naar zijn drijfnatte grond


© Marjolijn van Heemstra


Uit: Marjolijn van Heemstra Als Mozes had doorgevraagd, Amsterdam, Thomas Rap, 2010