Opeens

HERFSTWANDELING


Reeds vroeg ontstegen aan het bed
waarin ook zij wel heeft gelegen
wier doen en laten toen mij tegen-
woordig vaak nog aan het denken zet,

ging ik de herfst in. Allerwegen
stond boomskelet na boomskelet
van alle allerliefsten het
verkoold geraamte in de regen.

Wat is dat toch ontzettend met
relaties die hun einde kregen;
al was je ze ook zeer genegen,

je hebt er jaren van gezwegen
en dan opeens kom je ze tegen
terwijl je op iets anders let.


© Jean Pierre Rawie



Uit: Jean Pierre Rawie Wij hebben alles nog te goed - de mooiste liefdesgedichten,
Amsterdam, Bert Bakker, 2001