Over erger

VERLOOP




Vijf jaar rijdt mijn moeder op haar fiets
met houten banden door het land. Zij vraagt om brood
dat nergens is en krijgt het niet. Het is
vijf jaar winter en zij ligt bevroren in
haar bedding, niets beweegt in haar. Daarna

ik. Strekkend tegen beter
weten, op een dorre plaats en buiten
adem uitgedragen. Stom, met regelmaat
geslagen, luister ik
naar verhalen over erger. Later

dochters die de oorlog alle dagen
zonder schrik bekijken. Vrouw wiegt haar
lichaam heen en weer op het trottoir,
druipend hoofd geschild als een stuk fruit.
Tijd voor Power Rangers. Oorlog uit.


© Eva Gerlach



Gedicht uit 1996, geschreven in opdracht van Het Nationaal Comité 4 en 5 mei