WEET JE WAT JIJ MOET DOEN
Je moet me kussen in het donker, in het donker
vlakbij waar het water stroomt en lang ook
moet je me kussen tot we allebei
naar adem snakken en dan
moet je naar me kijken en mijn hand vastpakken
en iets zeggen dat je hebt gedroomd
en mij daarin een plaatsje geven
en steeds mijn naam uitspreken
en zeggen dat je mij altijd al zocht maar steeds
de weg kwijt raakte of naar school moest
of je had een baan, vrienden, er was
ineens een feest, je weet toch,
er kwam van alles tussen
en dan neem je me mee naar het donker
vlakbij waar het water stroomt.
Hier dus. Hier moet je me kussen.
© Ester Naomi Perquin
Vers Stadsgedicht van Ester Naomi Perquin,
Rotterdam-Delfshaven, onder de brug over de Coolhaven - juli 2011
Rotterdam-Delfshaven, onder de brug over de Coolhaven - juli 2011
Kunstwerk naar een idee van kunstenaar-buurtbewoner Edo Rath,
vormgegeven door medebuurtbewoonster en grafisch ontwerper Angeliek Vermonden.
Te zien: Rotterdam, Coolhaven ter hoogte van nr. 70,
trappen naar beneden aan zijkanten van viaduct onder Pieter de Hoochweg.
Voor wie bang is voor een stijve nek, wegens omhoog in de lucht en achterover lezen:
binnenkort hangt het volledige gedicht - als plaquette - ook op een pijlermuur ónder de brug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten