zaterdag 3 december 2011

Met blinddoek


SOURDINE
*




En als er geen tederheid meer is,
laten we de tederheid dan veinzen
met geblinddoekte handen en geloken ogen,
liggend aan elkander als een grens.

Een woord mag dan niet langer een woord heten,
maar een mondvol troostvol verzwijgen;
en verlangen niet langer een armslag lang,
maar verder, weidser dan een vergezicht

vol zomervogels, muziek van Mendelsohn, een sfumato*
aan Da Vinci ontleend. Jij zult je mooiste medelijden
ruilen met mijn liefste verdriet; ik, voorzichtig talmen
om het tanen van je lichaam dieper af te tasten.

O als er dan nog tederheid is, laten wij de tederheid vrezen
als een oud zeer. Zoveel tederheid,
daar kon geen mens ooit tegen.


© Luuk Gruwez


Uit: Luuk Gruwez Bandeloze gedichten, Amsterdam, De Arbeiderspers, 1996.
 

* Een sordino of sourdine is een demper waarmee het volume van de klank van een strijkinstrument minder luid gemaakt wordt en de klankkleur veranderd kan worden.
Sfumatotechniek waarbij de omtrekken van onderwerpen in een schilderij wazig worden gemaakt zodat de vormen vaag worden en de contouren onscherp. 

Vers door de dichter geschreven naar aanleiding van de ziekte van zijn geliefde, die aan kanker leed.

Geen opmerkingen: