Zuster!

ZOMAAR EEN ZOMERAVOND



Mijn moeder maakte haar nagels schoon
de Marilyn Monroe-roodgelakte
met acetonacetylacetaat

Ik (her)las de Sprookjes van Grimm…

Buiten daalde de avond in de perenboom
waar tussen jade bladeren
vruchten, kuis
als (half verborgen) borsten
hingen

Herinneringen
in goudkleurig Technicolor
aan Hollywood-films, eind Jaren Vijftig

Mijn moeder is al jaren dood
Mijn kinderen slapen
Mijn vrouw heeft zomeravonddienst
Zij werkt in het ziekenhuis Sint Annadal

Zuster Madeleine… kunt u komen?
Mijn infuus zit los!!!

Als ze in bed kruipt, vroeg in de ochtend
ruik ik op de moeheid van haar huid
dwars door een vleugje

L’Ange Heurtebise

haar favoriete parfum…

de bittere geur van toen

die van Marilyn Monroe’s
                   te
                vroege
                 dood

O, lange, lange
nagels, doodswitblauw
van Grandma Roodkapje

in Technicolor

in wolvenstad Hollywood!






© Manuel Kneepkens



- ongepubliceerd -


Aantekening van de dichter: 2012 wordt in zeker twee opzichten een gedenkwaardig jaar. Het is op de kop af vijftig jaar geleden dat de Amerikaanse actrice, zangeres en filmdiva Marilyn Monroe overleed. En het is binnenkort ook tweehonderd jaar geleden sinds, in 1812, deel één verscheen van de Duitse sprookjesverzamelaars en broers Jacob en Wilhelm Grimm, Kinder- und Hausmärchen.