De schilder

EDWARD HOPPER EN HET HUIS BIJ HET SPOOR *


Hierbuiten op exact het midden van de dag,
Draagt dit vreemde, klungelige huis de uitdrukking
Van iemand die bekeken wordt, van iemand die
Onder water zijn adem inhoudt, zwijgend en vol verwachting;

Dit huis schaamt zich voor zichzelf, schaamt zich
Voor zijn fantastische mansardedak
En zijn pseudo-gothische veranda, schaamt zich
Voor zijn schouders en grote, eigenaardige handen.

Maar de man achter de ezel is meedogenloos;
Hij is brutaal als het zonlicht, en gelooft
Dat het huis iets verschrikkelijks gedaan heeft
Tegen de mensen die er ooit in leefden

Want nu is het zo hulpeloos leeg,
Het moet iets tegen de hemel gedaan hebben
Want de hemel is, ook, volledig blanco
En ontdaan van iedere betekenis. Er zijn nergens

Bomen of struiken - het huis
Moet iets gedaan hebben tegen de aarde.
Er is alleen een enkel paar rails aanwezig
Dat zich uitstrekt naar de verte. Geen treinen komen voorbij.

Nu keert de vreemdeling dagelijks terug naar dit oord
Totdat het huis begint te vermoeden
Dat ook de man desolaat is, desolaat
En zelfs beschaamd. Spoedig begint het huis

De man eerlijk aan te kijken. En op de een af andere manier
Neemt het lege, witte canvas langzaam
De uitdrukking aan van iemand die terneergeslagen is,
Iemand die onder water zijn adem inhoudt.

En dan verdwijnt op een dag de man simpelweg.
Hij vormt een late namiddagse schaduw die
Zich over de rails beweegt, baant zich een weg
Door de immense, schemerende velden.

Deze man zal nog andere verlaten herenhuizen schilderen,
En verbleekte ramen van cafetaria's, en slecht geletterde
Winkelpuien aan de randen van kleine stadjes.
Altijd zullen ze deze uitdrukking dragen,

De volledig naakte blik van iemand
Die bekeken wordt, iemand die Amerikaans en slungelig is,
Iemand die op het punt staat in de steek gelaten te worden,
Alweer, en er niet langer tegen kan.


Edward Hirsch

- vertaling Joris Lenstra -

* Naar het gelijknamige doek van de Amerikaanse realistische schilder Edward Hopper (1882-1967).

Edward Hopper and the House by the Railroad (1925) , gedicht van Edward Hirsch uit: Wild Gratitude, New York, Knopf, 1986.

Met dank aan Artchive/Art.com