Oceaan
EB
Ik trek mij terug en wacht.
Dit is de tijd die niet verloren gaat:
iedre minuut zet zich in toekomst om.
Ik ben een oceaan van wachten,
waterdun omhuld door 't ogenblik.
Zuigend eb van het gemoed,
dat de minuten trekt en dat de vloed
diep in zijn duisternis bereidt.
Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd?
© Vasalis
Uit: M.Vasalis Verzamelde gedichten Amsterdam, Van Oorschot, 2006
Geen opmerkingen:
Een reactie posten