Hakken

PEGASUS


Ik heb mij plotseling bedacht
al weet ik niet waarom. Ik jaag
de trappen af
omlaag
omlaag

Op straat
heb ik mijn draai verloren
en raak ik buiten adem van zijn naam.

Ik sta te zwaaien naar een verre man
en zoek de woorden om hem te herroepen.

Dan keer ik op mijn schreden terug
en tel de gaten die mijn hakken
als paardehoeven in ’t plaveisel sloegen.



© Catharina Blaauwendraad





Uit: Catharina Blaauwendraad Niet ik beheers de taal, Haarlem, uitg. Holland, (nieuwe) Windroosreeks, 2004

Kom

GEOPEND




De dag brak, als een eierschaal
zo broos, tussen mijn benen aan.
Daar droop op elke ademtocht
het warme licht naar buiten.


Van binnen bleef het steeds bewegen
maar om ons heen stond alles stil.
Toen zwol een ongekend gezang
aan, tot de muren ervan barstten.


Daar, tussen brokstukken en wolken
wit stof, lag in het ochtendgloren
de ongeschonden gele dooier
te glanzen in een aarden kom.


De dokter gaf de kom uit handen;

een dochter. Jonger dan mijn droom

maar ouder nog dan mijn gedachten

en ongerijmd als dit gedicht.

© Catharina Blaauwendraad

Uit: Catharina Blaauwendraad Niet ik beheers de taal,
Haarlem, uitg. Holland, (nieuwe) Windroosreeks, 2004