Bekentenis

GEHEIM AGENT


Alles heb ik geregeld: de valse naam
en het hotel waar niemand ons zou zoeken.
Zijn spierkracht, dat hij klein was, niet veel sprak,
zijn gladde bruine zolen heb ik zelf bedacht.

De rust waarmee hij alles met me deed
om me tot een bekentenis te dwingen.
Stroomstoot, ijslikeur, bamboe, valse hoop:
hij was een meester in het derdegraads verhoor.

Toen ik vertrok had ik gezworen wat hij wou.
Ik had gemoord, verraden en gelogen,
en meer getierd dan hij ooit had gehoord
en toegegeven: deze ontmoeting vond nooit plaats.


© Tonnus Oosterhoff




Uit: Tonnus Oosterhoff  Boerentijger, Amsterdam, De Bezige Bij, 1990.

Het bestuur van de Stichting P.C. Hooft-prijs voor Letterkunde heeft maandag 19 december jl. besloten de P.C. Hooft-prijs 2012 toe te kennen aan Tonnus Oosterhoff (Leiden, 1953). Oosterhoff is dichter, essayist, schrijver, neerlandicus en reserve-brugwachter.  Hij krijgt 'de P.C. Hooft', een oeuvreprijs deze keer bestemd voor poëzie, uitgereikt op 24 mei van het nieuwe jaar tijdens een feestelijke bijeenkomst in het Letterkundig Museum te Den Haag.

Tonnus Ooosterhoff heeft al ruim tien jaar een website met 'bewegende' gedichten, illustraties en muziek die hij in het programma Flash schrijft:  http://www.tonnusoosterhoff.nl/menu/index.html

Kuifje

TROPICAL BEACH



Oplettendheid bracht de vogel.
Hier ligt het geluste in aftel,
het aas van de vissende bomen.
Voor vogelhoofdboothuis een kano
al omgekeerd op een plankje.
De vogel het nut van de snavel.
De snavel het nut van de vogel.

De zin van kleurige wieken
naar de tak van de vissende bomen.
Droom standen vol notige zaden.
Het kuifje dat even omhoog komt
om de mens in zich te onderdrukken.




© Tonnus Oosterhoff



Uit: Tonnus Oosterhoff  Hersentumor, Amsterdam, De Bezige Bij, 2005

Zeven staarten

BEZOEK AAN EEN GELEGENHEID


In de bron wordt gelachen.
Ik ben niet aantrekkelijk.
Reik mij de kam aan Han.
Wat een vergissing. Een fiasco.
Nevel kolkt uitgangwaarts.
Niemand wil Eenoog
Vierend zien knielen. Niemand gelooft
In de kat met zeven staarten.

Het probleem is: ik ontglip.
Aan jou ligt het niet, liefste.
Jij hebt niet méér moeite van me te houden
dan heel de wereld.


© Tonnus Oosterhoff



Uit: Tonnus Oosterhoff Wij zagen ons in een kleine groep mensen veranderen, Amsterdam,
De Bezige Bij, 2002

Onzuiver

Stel: de jacht is onze tweede natuur.

Het is nacht en de interne jager
achtervolgt het onvermoeibare wild.
Dat tracht te ontsnappen over het terrein van de kwekerij.
De jacht is één bezielde beweging.
Van de kweekbedden dwarrelt de jonge afschuw op.

Kijk eens naar de naakte hemel:
zilver en zwart zijn voorbeeldig gescheiden.
En nu weer naar binnen:
vangen zou onzuiver zijn.

© Tonnus Oosterhoff 

Oorspr. uit: Tonnus Oosterhoff De ingeland, Amsterdam, De Bezige Bij, 1993.

Ook opgenomen in: Hersentumor, gedichten 1990-2005 (Amsterdam, 2005)

Uitgekookt

Het water begon zich te schamen
voor wat het was en altijd gedaan had.
Namens iedereen kwam een vis aan land
om een regeling te treffen.

De vis rechtte zijn rug:
"Mensen: drie wensen."

Het strand was leeg, alleen de schelpen
hadden de vorm van mutsen met oren eronder.
Het uitgekookte dier moest zijn lachen inhouden.

Ik kan beloven wat ik wil, dacht het.
Dit kost me geen stuiver. De geschiedenis is ja nog niet begonnen.
Ik moest maar eens gaan teruglopen door de branding.

Of zal ik hier nog wat blijven? Droog ben ik nu toch.
Het is wel heerlijk, die zeewind.


© Tonnus Oosterhoff


Uit: Tonnus Oosterhoff  De ingeland, Amsterdam, De Bezige Bij, 1993

Onschuldige landverrader

de nsb’er danst onschuldig met de nsb’se
sierlijk en honds sierlijk en honds
zullen hun kinderen huilen

de beenderen in magere formatie
op het zwart en wit estrik, op de zwartwitte tegels
zullen de kinderen stil zijn

hemel de onschuldige landverrader,
drenthe uniform uitspansel woef
zullen de kinderen voortgaan

de kinderen vooraan voortaan voortgaan
de hondschuldige hemel
stil niet huilen stil doodgaan


© Tonnus Oosterhoff



Tonnus Oosterhoff Wij zagen ons in een kleine groep mensen veranderen -
gedichten, Amsterdam, De Bezige Bij, 2002

Ontzet

KNOPENDOOS


Ze stonden recht als gasvlammen
op zolder rond de koude haard.
Beneden knapten nog graven open.
Op de trap verdrong zich dat het kraakte.
Verwarde stemmen: ‘Knopendoos!
Kijk in de knopendoos!’ Dat werd geroepen.
Een kinderlichaam door groei ontzet
lag onbeweeglijk in zijn bed.


© Tonnus Oosterhoff


Uit: Tonnus Oosterhoff  Boerentijger, Amsterdam, De Bezige Bij, 1990