Glanzend

DE VERDELING VAN GELUK



Dekbedden teruggeslagen,
Verfrommelde lakens,
Glanzend in maanlicht.


Beeld van verrukking,
Of verlangen,
Of kwelling.


Afhankelijk van wie
Zich wat voorstelt.


(Ik weet het: jij bent degene
Die doorstoken is, ik ben degene
Diep gebogen naast je, die probeert
Door je ogen naar binnen te kijken.)




© Robert Hass



- vertaling uit het Engels: H. C. ten Berge -


Robert Hass Een verhaal over het lichaam, teksten en gedichten - met vertaling
en nawoord door Hans ten Berge. Amsterdam, Meulenhoff, 2010

Zij

HET PROBLEEM KLEUR TE BESCHRIJVEN


Als ik eens zei - terwijl ik me zomers
De plotse rode vlek van de kardinaal
In de kale grijze winterbossen herinner -

Als ik eens zei, rood lint aan de strohoed met opgeslagen rand
Van het meisje met getuite lippen
Dat een ruwharig schoothondje koost
Op Renoirs schilderij -

Als ik eens vuur zei, als ik opwellend bloed uit een snee zei -

Of klaproos-sproeten in de naar teergras geurende zomerlucht
Op een door de wind belaagde helling buiten Fano -

Als ik eens zei, haar ene rode oorring trekt haar zijige oorlel uit,

Als ze de toekomst uit een pak gevallen bladeren voorspelt
Tot het goed uitkomt -

Roodgestifte tepel, mond -

(Hoe zou je niet van een vrouw kunnen houden
Die je bedriegt met de tarot?)

Rood, zei ik. Plotseling, rood.


© Robert Hass


- vertaling uit het Engels: H. C. ten Berge -


Oorspr. gepublic. in  Time And Materials (2007), hier uit:
Robert Hass Een verhaal over het lichaam, een keuze uit het werk van deze Amerikaanse dichter (1941, San Francisco) met vertaling en nawoord door Hans ten Berge. Amsterdam, Meulenhoff, 2010

Iets onzegbaars

GEVLEUGELD EN BIJTEND DONKER


Een zin met ‘gevlekte schaduw’ erin.
Iets onzegbaars
dat stiekem als een lijster
uit de ochtendstilte gutst.

De andere man, de officier, die uien bracht
en wijn en zakken meel,
de majoor met de opgezwollen knie,
wilde na afloop een intelligent gesprek.
Omdat ze geen keus had, voorzag ze ook daarin.

Potsdamer Platz, mei 1945.

Toen de eerste klaar was wrikte hij haar mond open.
Bash? vertelde Rensetsu sensationele stof te vermijden.
Indien de verschrikking van de wereld de waarheid behelsde,
zei hij, zou er niemand zijn om het te zeggen
en niemand om het tegen te zeggen.
Ik denk dat hij de beschrijving van het lichtelijk opgewonden
zwermen van insecten bij een waterval aanbeval.

Wrikte haar mond open en spuugde erin.
Wij geven deze dingen blijkbaar door
omdat we zijn wat we ons kunnen voorstellen.

Iets onzegbaars in de ochtendstilte.
De geest die hongert naar gelijkenissen. ‘Gevoelige hemel,’ enz.,
buigt het spoor van de zwaluw om in de lucht.




© Robert Hass



- uit het Engels vertaald door H. C. ten Berge -



Uit: Robert Hass Een verhaal over het lichaam, een keuze uit het werk van deze Amerikaanse dichter (1941, San Francisco) met vertaling door H.C. ten Berge.
Amsterdam, Meulenhoff, december 2010