Teer

LIEFDE IS

Ach! Hoeveel kopjes trok ik uit dit zakje thee?
In hoeveel verzen heb ik jouw gezicht bezongen?
Ja, hoeveel maal verdween de zon in zee?
En hoeveel teer bleef achter in mijn longen?

Op hoeveel fietsen reed ik daaglijks naar je toe?
En hoeveel smoesjes zijn er in je opgerezen?

Zó veel, dat thans statistisch is bewezen:
‘De liefde is toch zo een droef gedoe…’


Lévi Weemoedt

Uit: Lévi Weemoedt Geduldig lijden. Amsterdam, Thomas Rap, 1977.

Spoorweg

BROODJE LEED SPECIAAL


Ik zit vaak op verlaten stadsstationnen
met in mijn mond een beet saucijzebrood.
Denk steeds: waarom ben ik de reis begonnen?
En: eig'lijk, eig'lijk wil ik liever dood.

Maar dan begint de trein ineens te rijden
en schiet het zonlicht in mijn zwart gemoed,
dat als een laser-straal 't gezwel begint te snijden:
wat smaakt dan het saucijzebroodje goed!

En op het ritme van de ratelende slagen
grijpt een geluksgevoel mijn oude jichtkast aan.

Een lied welt in de krop: zal ik gaan vragen
of ik heel even op de bank zou mogen staan?

Maar dán zie 'k voor een overweg jouw wagen
en vliegt de rest van 't broodje op de spoorwegbaan.


Lévi Weemoedt


Uit: Lévi Weemoedt Geduldig lijden. Amsterdam, Thomas Rap, 1977.
Later opgenomen in Vanaf de dag dat ik mensen zag - verzamelde gedichten van Lévi Weemoedt, Amsterdam, Nijgh & Van Ditmar, 2007.

Droomdatum

EEN HELE GOEIE



Ik droomde wel zo'n treurige paskwil:
je zei: 'Ik hou zo van je. Eén april!!'




Lévi Weemoedt


Uit: Lévi Weemoedt Van harte beterschap. Amsterdam, Bert Bakker, 1982

Wanhoop

EEN HELE OPLUCHTING


Ik belde eens, na een wanhoopsnacht
vol angst en liefdespijn,
mijn beste vriend: waar of die dacht
dat mijn Jeanette kon zijn.

Ach! ik had me weer eens op hol gebracht
om niks. Om mijn ziek brein.
Want dáár klonk, slaperig, héél zacht,
Jeanette over de lijn.


Lévi Weemoedt


Uit: Lévi Weemoedt Van harte beterschap - kleine trilogie der treurigheid. Amsterdam, Bert Bakker, 1982