Mobiel briefje

Sms-gedicht van Ingmar Heytze [eerste Utrechtse stadsdichter 2009-2011],

op een muur aan de Heycopstraat. Utrecht, omgeving Croeselaan. 

Trombones

AIR MAIL


Vannacht lag ik iedereen brieven te schrijven
op luchtpostpapier. Het ging over rozen,
trombones, de maan.
Beter bewijs dat ik droomde bestaat niet:
ze zweefden als vliegtuigjes weg door de kamer
en kwamen in dromen van anderen aan.



© Ingmar Heytze



Uit: Ingmar Heytze Het ging over rozen. Amsterdam, Podium, 2002

Aarzeling (zou kunnen)

Papieren tafellaken met poëzie. Met verzen van acht - wisselende - dichters,

uit de reeks Poëten Aan Tafel, een uitgave van de stichting Plint, Eindhoven.

Ook verkrijgbaar met bedrukte servetten, met gedichten van diverse auteurs.

 

 

 

 

* Hans-Georg Gadamer (1900-2002) was een Duits filosoof

Nog niet gehecht

VOOR DE LIEFSTE ONBEKENDE

                      Wie van ons twee heeft de ander bedacht? - Paul Éluard


Wat ben ik blij dat ik je nog niet ken.
Ik dank de sterren en de maan
dat iedereen die komt en gaat
de diepste sporen achterlaat, behalve jij,
dat jij mijn deuren, dicht of open,
steeds voorbijgelopen bent.

Het is maar goed dat je me niet herkent.
Kussen onder straatlantaarns
en samen dwalen door de regen,
wéér verliefd zijn, wéér verliezen,
bijna sterven van verdriet -
dat hoeft nu allemaal nog niet.

Ik ben nog niet aan ons gehecht.
Ik kijk bepaald niet naar je uit.
Neem de tijd, als je dat wilt.
Wacht een maand, een jaar,
de eeuwigheid en één seconde meer -
maar kom, voor ik mijn ogen sluit.


© Ingmar Heytze


Uit: Ingmar Heytze Het ging over rozen. Amsterdam, Podium, 2002 
    

Gedenksteen bij het woonhuis in Charenton-le-Pont (Parijs), waar op 18 november 1952 de Franse surrealistische dichter Paul Éluard overleed aan een hartaanval.

Éluard ligt begraven op Père-Lachaise.

Vrijdags

ERWTENSOEP


Mijn moeder die je verder met geen stok het ijs op kreeg
kookte in het schaatsseizoen enorme pannen erwtensoep
en deelde deze uit vanaf de steiger voor ons zomerhuisje

de soep genoot een faam tot ver achter de dijken
men reed er graag een plas voor om of kluunde zich de bramen
een enkeling trotseerde een nat pak onder de brug

slechts éénmaal is zij ingegaan op een verzoek om het recept
een vage kennis wou het sturen naar zijn zuster in Amerika

in de lente kregen we een kaart: we really enjoy your erwtensoep
we nemen elke dag een stukje bij de koffie



© Ingmar Heytze


Uit: Ingmar Heytze Het ging over rozen. Amsterdam, Podium, 2002

Tussen de sluizen

TWEEDE ODE



Ik hou van je. Het moet maar eens gezegd.
Ik hou van al die oude, nooit geruimde hopen
steen. Dat waaigat dat probeert een plein te
zijn. Het spraakgebrek dat Utrechts heet.

Ik hou van de Dom, die hoge hoerenkast
die mensen reduceert tot mieren. Het water
dat ruist tussen de sluizen. De kelders aan
de grachten waarin vele eeuwen huizen.

Hoor je het dreunen? Daar komen ze aan:
reclamemakers, marketeers en managers.
Het is een machtig stampen. Ze branden

je tot merk, walsen een logo van je naam,
vervalsen je geschiedenis, ze timmeren wat
krom was recht. Ze maken alles Utr-echt.
 

© Ingmar Heytze





Sonnet uit: Ingmar Heytze Utrecht voor gevorderden. De Domstad in 40 nieuwe gedichten. Amsterdam, Podium, 2011.

Twijfelaar

DICHTER GROET 'S MORGENS DE DINGEN


Dag kruk, dag zeikerds, dag café,
hé fiets, ha slot, ga nou eens open,
juist. Zeg voorwiel, blijf eens recht,
o handen hou dat stuur nou vast,

dag schots en scheve sterrenbeelden,
vlieg toch niet zo snel voorbij,
dag harde koude kinderhoofdjes
blauwgroen in mijn ribbenkast -

ha die voordeur, leeg portiek,
hoi trap, daar kom ik, stommel stommel,
antwoordapparaat vol ruis,
we zijn weer thuis. Dag twijfelaar,

wat ben je koud en leeg
zo zonder haar.


© Ingmar Heytze




Uit: Ingmar Heytze Alle goeds, Amsterdam, Podium, 2001

Winterklaar

NAJAARSCOLLECTIE


                                                Bij Het wachten (1941) van Pyke Koch



De vrouwen die ik liefhad
dragen ijzige rokken van stilte
en kousen zwart rottend staal.

Ik ga gekleed in overjassen
van berouw en zelfbeklag
met afgestikt verleden.

Op de catwalk is het oorlog.
Links en rechts duwt men elkaar
een helse zee van flitslicht in,

stukken harder dan wij waren
en met minder reden.
Zie ons staan, de combinatie

van mijn leven, tijdloos,
winterklaar - wij wachten
op de sneeuw van vorig jaar.



© Ingmar Heytze



Uit: Ingmar Heytze Alle goeds, Amsterdam, Podium, 2001                                      

Vorig leven

AAN DE BRUID

If it was raining kisses he'd be the only person with an umbrella.
- Terry Pratchett



Ik dacht ik schrijf je even
om te melden hoe het is gegaan,

maar de kaart blijft ongeschreven.
Er is geen beginnen aan.

Ik leef nog steeds - een vorig leven
dat me niet is toegestaan,

ik fiets nog steeds bij je vandaan
met alle lichten tegen.

Het wordt later en ik mis je.
Je bent inkt onder mijn huid.

Het is voorjaar en het regent
en je zoekt een trouwjurk uit.


© Ingmar Heytze


 
Titelgedicht uit: Ingmar Heytze Aan de bruid. Amsterdam, Podium, 2000

Steen

Muurgedicht Utrecht voor beginners van Ingmar Heytze aan de Oudegracht aan de Werf ter hoogte van huisnummer 36.                                 Met dank aan Bram van Ginneken - foto - en Wikipedia.


Ook in: Ingmar Heijtze (eerste Utrechtse stadsdichter 2009-2011) Utrecht voor beginners - de Domstad in 127 gedichten. Amsterdam, Podium, 2009

In een doosje

GEHEIM GEDICHT


Vannacht heb ik een zoen begraven.
Hij lag dertien maanden tussen ons in
en jij had al een paar keer gevraagd:
wat ligt daar nou toch steeds.

Toen je eindelijk sliep, drukte ik
de zoen met mijn lippen in een doosje
vol watten en liep naar de tuin. Daar
groef ik een graf van twee monden diep

onder de beuk. De duizend zoenen
die volgend jaar rood en zoet uit de takken
komen waaien, zijn allemaal voor jou.


© Ingmar Heytze


Uit: Ingmar Heytze Schaduwboekhouding, Amsterdam, Podium, 2005

Omhelzing

KIMONO


Ik weet al hoe ik terug wil komen; eerst
word ik een lapjeskat, daarna koninginnepage
en ten slotte meteoor. Maar tussen die
gedaantes door wil ik een tijdje
een omhelzing zijn van stof,

langs je lichaam strijken als de wind,
je warmen als de lentezon of de verfijnde
koelte brengen van satijnen lakens, om je
schouders en je ronde heupen hangen
als een streling, als een haven -

kortom, liefste, ik wil een kimono zijn
van Conemans, uit witte zijde op jouw lijf
gemaakt en dag en nacht gedragen.




© Ingmar Heytze




Vers over de zijdemode- en stoffenzaak Atelier Lily Conemans in de binnenstad van Utrecht

Werkplaats & inktvraat

HANG- EN SLUITWERK


Hoeveel manieren van dichten
kent de wereld, of hoe weinig maar:
superieur ingenieurswerk met woorden,
de kosmisch bewogen gevoelige snaar,
de inktvraat van het onttoverd citaat
of schaarse woorden in een wit ravijn.

Men kan ook, met minder omhaal,
van de taal een werkplaats maken,
verzen hup in haken hangen,
kloppen aan ritme en vijlen aan klank,
iets fluiten tegen verzwegen pijn,
zo nu en dan gelukkig zijn



© Ingmar Heytze




Uit: Ingmar Heytze Aan de bruid, Amsterdam, Podium, 2000

Ziekte

VOOR JAN ARENDS



Voor mij
is angst
een
ziekte

daardoor
ben ik
nergens
bang voor

maar wel
bijna
overal
ziek van



© Ingmar Heytze



Uit: Ingmar Heytze De Allesvrezer, Utrecht, Kwadraat, 1997

Altijd wat

OUDE FIETS


Je kwam één keer per week. Ik denk niet
dat je vriend het wist, of iets vermoedde.

Er was altijd wat met je fiets; lekke band,
ketting gebroken, achterlicht kapot.

Ik repareerde wat ik kon, ik was vrij
handig toen, terwijl jij stond te douchen.

Dan reed je terug. Ik zag je in de stad
vannacht, voor het eerst sinds maanden,

je had een nieuwe fiets. Er reed een jongen
naast je. Jullie achterlichten werkten goed.


© Ingmar Heytze


in: Illuster nr. 50, februari 2008, alumni-magazine van de Universiteit Utrecht

Dichters - Voetbal 1:0

Oud misverstand, vooral onder intellectuelen of zij die daartoe graag worden gerekend:
wie van sport houdt kan géén poëzieliefhebber zijn!

Reeksen gerenommeerde schrijvers, musici, wetenschappers en 'gewone' geestesvermogenden gingen Jan Mulder, Jan Wolkers, Henk Spaan, Jules Deelder en anderen voor. En niet te vergeten de zojuist overleden criticus Kees Fens, een man met de dubbele passie letteren/sport, wiens ultieme wens het was het radioprogramma Langs de Lijn "nog een keer te mogen presenteren".
Namen van aanzienlijken alias letteren- en sportminnaars met wie menige hedendaagse hautaine pseudo-geletterde die nog immer geen bal van een ijshockeypuck kan onderscheiden zo graag koketteert, of tegenwoordig zo nodig pardoes op een 'popi' foto met een publieksheld moet omdat dat net goed uitkomt of net in zwang is.

Nu de directie van Poetry International en andere mooie zomerfestivals nog! Organisaties en instellingen die jaarlijks meestal uitgerekend in of rond juni ergerniswekkend consequent hun evenementen blijven uitschrijven op tijdstippen dat zich elders misschien ook een belangwekkende maatschappelijke manifestatie voordoet. Een tv-scherm ergens op een achteraf-gang, minder star aanvangsuur wellicht, kleine verschuiving in het programma. Al jaren heerst er ongenoegen over bij liefhebbers van beide takken van sport (sic) die nu nog door misplanning gedwongen moeten kiezen. En al jaren gebeurt er niets en heffen de aangeklaagden vol minachting de handen ten hemel. "Zeg, jij bent toch niet zo'n volkstype dat je dit jaar thuis blijft voor zo'n baltoernooitje?" Men hoort het dédain al, en niet eens op de achtergrond.

"DICHTERS MOETEN HUN NEUS OPHALEN VOOR VOETBAL"
- lees en genees, van uw vooroordeel. Zie de column hieronder van dichter Ingmar Heytze uit DAG van vandaag, 12 juni.

Klik op het knipsel voor een leesbare tekst.