Taal

De taal van de dichter is die van de gemeenschap,

welke die ook moge zijn

- Octavio Paz

In het gras

DE GELIEVEN


Uitgestrekt in het gras
een meisje en een jongen.
Ze eten sinaasappels, ze ruilen kussen,
zoals de golven hun branding ruilen.

Op hun buik in het gras
een meisje en een jongen
eten citroenen, ruilen kussen,
zoals de wolken hun flarden ruilen.

Uitgestrekt onder de grond
een meisje en een jongen
zeggen niets, kussen elkaar niet, ruilen zwijgen voor zwijgen.

© Octavio Paz


Uit: Lo Mejor de Octavio Paz, Barcelona, Seix Barral, 1989 - vert. Daan Bronkhorst.
In: Zo'n gelukkige dag - Dichters voor Amnesty International, samenst. D. Bronkhorst, Breda, De Geus, 2007.

Octavio Paz (Mexico, 1914-1998) nam op jonge leeftijd deel aan het antifascistisch verzet. Hij was ambassadeur in India, maar trad af uit protest tegen de moord op demonstrerende studenten in Mexico-Stad in 1968. In 1990 kreeg hij de Nobelprijs voor de Literatuur.