Om de hoek

STADSGEZICHT


De stad is vol wielen en hoeken
De huizen vol ramen en zoeken -
de mensen gaan heen en weer.
De mensen zijn vol mannen en vrouwen
en om de hoek van gebouwen
kijkt een dame in een heer.


© Pierre Kemp


Uit: Pierre Kemp Verzamelde gedichten Amsterdam, Van Oorschot, 1976

Erfenis

Persoonlijke opdracht van uitgever Geert van Oorschot (1909-1987) aan een boekenlezer, geschreven op de zg. Franse titelpagina, de eerste - vrijwel blanco - bladzijde van een uitgave, in dit geval de bundel Voorlopig van Adriaan Roland Holst.
Deze laatste verzenbundel van de prins der dichters bevat gedichten geschreven nog ná het afsluiten van zijn in 1971 bij het roemruchte Amsterdamse uitgevershuis gepubliceerde Verzamelde Gedichten. Voorlopig verscheen in het jaar dat Roland Holst stierf, in 1976. In de bundel komt ook het gedicht Christus en Jezus voor, dat Holst speciaal heeft opgedragen aan zijn uitgever.
Veel werk van de dichter Pierre Kemp (1886-1967) werd overigens ook uitgegeven door G. A. van Oorschot.

[erfstuk, uit de via modern antiquariaat openbaar geworden nalatenschap van publieke-omroepcoryfee
J. Venema, Hilversum]


Uit Voorlopig dit gedicht:

OM DE BOCHT


Zij wisten niet dat zij voor het laatst samen liepen
en dat haar noodlot weldra blindelings toe zou slaan.
Gretig leefden zij dag na dag en nooit versliepen
zij een kans op genot.
Bijgelicht door de maan
gingen zij, vrolijk neuriënd van ver gekomen,
de zoom langs van een doodstil woud waar het onheil
al op de loer lag - maar wat kon hun overkomen,
de speelse zaligen, onwetend van het wel
en wee dat in de verre sterren staat geschreven.

Toen nam het pad een bocht. De schrik sloeg haar om't hart.
Zij dorst geen stap meer doen, zij zag in angst en beven
de vijver waar de laatste stilte hoorbaar wordt.


A. Roland Holst



Alle gedichten uit deze bundel staan ook op:

http://www.xs4all.nl/~nil/voorlopig.htm

Weg met het kompas! (Kemp & Dickinson)

NACHTVERLANGEN


De heren torens hebben mij vannacht gegroet!
De maan vloog blank en breed. De lucht was goed,
als groen likeur groot over 't dal verzaamd.
Er klonk een ruime klank, ook klok genaamd.

De blauwe dijen van de huizen blonken.
De ronde borsten van de bruggen zonken.
Er zwol een naam uit iedere stratenvouw
mijn zoekende ogen langs. Die naam was: Vrouw!


Pierre Kemp





Wild Nights - Wild Nights!
Were I with thee
Wild nights should be
Our luxury!

Futile - the winds -
To a Heart in port -
Done with the Compass -
Done with the Chart!

Rowing in Eden -
Ah - the Sea!
Might I but moor - tonight -
In thee!

Emily Dickinson



Wilde nachten - wilde nachten!
Als ik met jou zou zijn -
Wilde nachten zouden zijn
Onze weelde!

Zinloos - de winden -
Aan een hart in de haven -
Weg met het kompas -
Weg met de kaart!

Op drift in het paradijs -
Ach, de zee!
Mocht ik maar ankeren -
vannacht -
Aan U!

EMILY DICKINSON

- vertaling Ellen de Zwart -


Uit: Henny Vrienten Zwaan kleef aan, Amsterdam, De Harmonie, 2009.
pp. 22-23, de combinatie Kemp/Dickinson

In deze bloemlezing zijn door Vrienten dichters uit verschillende tijden en landen bijelkaar gebracht. Hij verbindt de zwaan van García Lorca met die van Eva Gerlach, vergelijkt de steen van Drummond de Andrade en die van J.A. Dèr Mouw en de bommen van Paul Rodenko lijken te vallen bij Miroslav Holub.

Kemp (1886-1967), Nachtverlangen, oorspr. in P. Kemp Verzameld werk, deel I. Amsterdam, G.A. van Oorschot, 1976.
Dickinson (1830-1886, VS), Wild Nights!/Wilde nachten!, oorspr. in ... om voor jou te breken. Een keuze uit haar gedichten. Amsterdam,
Van der Velden, 1981.

Dozen zonnen

UITBUNDIGHEID


Met korven om manen in te vangen,
met bussen vol gezangen,
met potten om lichten in te drogen
reis ik langs de ogen van het land.
Met dozen zonnen,
met klanken in tonnen
en glazen gedichten in iedere dwaze hand.
Waar ik mijn armen ook rek,
ik ben overal gek.

© Pierre Kemp


Gedicht oorspr. uit 1929, in:
Pierre Kemp Verzameld Werk, Amsterdam, G.A. van Oorschot, 1976

Erkend zwieren

OLIVE GREEN LII*


Zo tussen vieren en vijven, als
het eten goed is verteerd,
heb ik zin met mijn wangen te wrijven
oorbellende olijven,
waar heb ik dit toch geleerd?
Op welke school is mijn mannengeest
voor dit verheven spel wel geweest? Ik
bezit zeer vele papieren, meest
met gedichten er op en soms met
letters, die versieren het erkende
zwieren van mijn kop.
Ik vind er wel de bul niet bij
van doctor in de olijven-wrijverij.


Pierre Kemp (1886-1967)


* Kleur 52 van de in totaal zestig uit een aquarellendoos, die de basis vormde voor een bundel met zestig gedichten waarin alle tinten - op nummer - poëtisch zijn beschreven.

Uit: Pierre Kemp Engelse Verfdoos. Den Haag, Bert Bakker/Daamen, 1956.

Tussen de lakens

PLINT in Eindhoven, gedreven door vrouwen met fingerspitzengefühl, is er groot mee geworden. Met gedichten gedrukt op kaarten, posters, textiel. Inmiddels zijn er meer, vaak kleinere uitgevers die de poëzie als drukwerkgadget hebben ontdekt. Dichterlijke servetten, zoals hier eerder bij "Aan Tafel", altijd een origineel weggevertje!

Voor de liefhebbers, uit de Plintreeks Poëzie om te kussen - kussenslopen met afdruk op watervaste inkt - nog deze uit het werk van P.C. Hooftprijs-winnaar Pierre Kemp (1886-1967). Toegegeven, er zijn minder comfortabele manieren om in bed te worden verwelkomd.

Meer ideeën bij: http://www.plinternet.nl/

Slapen gaan

Er speelt nog een witte gedachte
tussen de bladeren en de maan.
Ik lig nog op iemand te wachten
om samen een droom aan te gaan.
In dromen staan dingen geschreven
en andere dingen gedrukt,
die in het eenvoudige leven
mij nooit zijn gelukt...

PIERRE KEMP

Een gebouw

SCHROEFJES


Tussen zijn jonge vingers worden de schroefjes blauw
en drijft er een wit wolkje voor
en daar een rode vogel door.
Vijf schroefjes samen zijn reeds een gebouw.

© Pierre Kemp


Uit: Adriaan Morriën Pierre Kemp - een bloemlezing
uit zijn kleine liederen, Amsterdam, G. A. van Oorschot, 1967

Wereldzaak

CARRIÈRE


Ik ben niet met een ballon gekomen.
Ik werd niet op een schip gebracht,
maar plotseling werd ik vernomen
ergens in de dag of in de nacht.
Ik ben maar in het klein begonnen
en nu beheer ik een wereld-zaak.
Ik schiet gratis naar vierkante zonnen
en luister of ik ze raak.


Pierre Kemp (1886-1967)


Uit: Adriaan Morriën Pierre Kemp - een bloemlezing
uit zijn kleine liederen, Amsterdam, G. A. van Oorschot, 1967

Wat ik van de mensen weet

PAARDEN


Een paard staat in een wei met wilgen aan de rand
en kijkt in 't koren.
Het kan de paarden aan de andere kant
van de halmen bij het maaien horen.
Zij zijn misschien niet van dezelfde stal,
maar paarden kennen paarden overal.
Ik ken de mensen, al is dat, wat ik van hen weet,
niet zo compleet.


PIERRE KEMP (1886-1967)



oorspr. in: Uit Phototropen En Noctophilen (1947),
hier uit: Adriaan Morriën Pierre Kemp - een bloemlezing uit zijn kleine liederen, Amsterdam, Van Oorschot, 1967

Van het ei en de keuken - Pierre Kemp

SYMPATHIEËN


Ik weet het, de vrouwen mogen mij wel.
Ik zong van het ei en zing van de keuken.
Het kleine wordt groot, wanneer ik vertel
't geluk van de huislijke reuken.

Ik heb nog een ziel en die hebben zij ook
in de vaas van haar tors, maar de vaart
van woeste gedichten met strijd, vuur en rook
zijn niet van de bloem en haar aard.

Zij weten, dat ik haar textielen bemin
en als mode-verzinner nauw heb gefaald.
Haar vraag houdt dan ook niets zonderlings in:
Wat heeft Kemp voor de boter betaald?



PIERRE KEMP (1886-1967)


oorspr. in: Uit Phototropen En Noctophilen (1947),
hier uit: Adriaan Morriën Pierre Kemp - een bloemlezing uit zijn kleine liederen, Amsterdam, Van Oorschot, 1967