Zo zoet

ENKEL OM TE ZEGGEN


dat ik de pruimen
opgegeten heb
die in de
koelkast lagen


en die
je waarschijnlijk
spaarde
voor het ontbijt


Vergeef me
ze waren heerlijk
zo zoet
en zo koud




© William Carlos Williams



- uit het Engels vertaald door Koen Stassijns -







Uit: De mooiste van de hele wereld - de moderne wereldpoëzie in 333 gedichten, samenst. Koen Stassijns en Ivo van Strijtem.
Tielt (B.) / Amsterdam, Lannoo/Atlas, 2010

Spijkers

HET SILHOUET VAN LÜBECK


Opdat de aarde vast zou hangen aan de hemel, sloegen de mensen
er kerktorens in

Zeven koperen spijkers, niet af te wegen
tegen goud



© Reiner Kunze




- uit het Duits vertaald door Geert van Istendael -


In: De mooiste van de hele wereld - 300 gedichten van de 20ste eeuw [bloemlezing], samengebracht door Koen Stassijns en Ivo van Strijtem. Tielt (B.)-Amsterdam, Lannoo/Atlas, 1996

Boodschapper

VOORTDUREND WACHTEN


We wachtten maand na maand. Altijd stond er iemand
op de uitkijk. Niets. Geen boodschapper verscheen.
Het pad lag vol stenen en doornen.
Oktober, november, december. En de lange tafel
Vergeten onder de bomen. Ten slotte
kwam de opziener, zette de twaalf glazen
op de tafel. Eén ervan viel op de grond;
het lag aan scherven. Zodat ons niets overbleef
dan te wachten, opnieuw, van bij het begin.


© Yánnis Rítsos



- uit het Grieks vertaald door Ben Cami -


In: De mooiste van de hele wereld - de moderne wereldpoëzie in 333 gedichten, 
samenst. Koen Stassijns en Ivo van Strijtem. Tielt (B.) / Amsterdam, Lannoo/Atlas, 2010

Witte kraag

TWAALF LIEDJES (9)
[Twelve songs, IX]



Stop alle klokken, maak de telefoon kapot,
Belet de hond te blaffen met een lekker bot,
Leg de piano's het zwijgen op en breng met stille trom
De kist naar buiten, dat de rouwstoet komt.

Laat vliegtuigen cirkelen kermend boven ons hoofd
En in de lucht de boodschap kerven Hij is dood,
Knoop elke stadsduif crêpe strikken om de witte kraag,
Dat de verkeerspolitie zwartkatoenen handschoenen draagt.

Hij was mijn noord, mijn zuid, mijn oost en west,
Mijn werkweek en mijn zondagsrust,
Mijn dag, mijn nacht, mijn woord, mijn lied;
Ik dacht dat liefde eeuwig was: zo is het niet.

De sterren zijn niet welkom nu: doof ze terstond,
Omwikkel de maan en ontmantel de zon,
Giet ocenanen leeg en veeg de bossen schoon,
Want er is niets meer nu waar ooit nog iets van komt.


©  W.H. Auden



Wystan Hugh Auden (USA, 1907-1973) in: De mooiste van de hele wereld, bloemlezing - uit het Engels vertaald door Koen Stassijns - Tielt (B.)-Amsterdam, Lannoo/Atlas, 1996

Twee talen

Mijn moeder telde van ver mijn vingers en mijn tenen
kamde mij met haar gouden lokken en zocht
in mijn ondergoed naar vreemde vrouwen
Zij stopte mijn sokken. Ik ben niet door haar opgevoed
zoals wij wilden. Wij namen afscheid bij de marmergroeve
Wolken wuifden naar ons en naar de geiten
die na ons kwamen. De ballingschap gaf ons twee talen
De spreektaal die een duif begrijpt en onthoudt
en de schrijftaal om schaduwen aan schaduwen te verklaren




© Mahmoud Darwish 


Gedicht van Mahmoud Darwish (1941-2008, Palestina) - vertaling Kees Nijland en Assad Jaber - in:

Half engel half mens - 100 moedergedichten uit de wereldliteratuur, bijeengebracht door
Koen Stassijns en Ivo van Strijtem, bloemlezing. Tielt (B.), Lannoo, 2010.
Ook in: Waarom heb je het paard alleen gelaten Maassluis, Uitgeverij de Brouwerij, 2009

Onbevaren

'S NACHTS
 

Ik ben zo vaak ontwaakt omdat ik dacht

Dat er een schip zeilt door de koele nacht;

Het zoekt de zeeën op, vaart naar een strand

Waarnaar in mij een warm verlangen brandt.

Dat ergens, in een onbevaren oord,

Een helrood noorderlicht onmerkbaar gloort.

Dat nu een vreemde vrouw, op liefde uit,

Het witte warme kussen in haar armen sluit.

Dat iemand die mij dierbaar was als vriend,

Nu ver in zee een donker einde vindt.

Dat moeder, die mij niet meer kent en dwaalt,

Misschien nu in haar slaap mijn naam herhaalt.

© Hermann Hesse

Gedicht van Hermann Hesse (1877-1962, Duitsland/Zwitserland) - hertaald door Koen Stassijns - in:

Half engel half mens - 100 moedergedichten uit de wereldliteratuur, samengebracht door
Koen Stassijns en Ivo van Strijtem (bloemlezing). Tielt (B.), Lannoo, 2010

Licht

WENS


Als de mens een moeder had
die hem opneemt aan het einde,
zoals een moeder hem weggaf
aan het begin,
hoe licht zou de dood zijn.


© Heinz Kahlau



Uit: Heinz Kahlau (1931, Duitsland) Blanke man, een selectie uit de poëzie van H. Kahlau -  in de vertaling van Geert van Istendael en Koen Stassijns - Antwerpen, Epo, 2002.

Ook in: Half engel half mens - 100 moedergedichten uit de wereldliteratuur, bloemlezing door Koen Stassijns en Ivo van Strijtem, Tielt (B.), Lannoo, 2010

Dief

DE KINDEREN VAN EXTREMADURA


De kinderen van Extremadura
lopen blootsvoets.
Wie heeft hun schoenen gestolen?
Warmte en kou verwonden ze.
Wie heeft hun kleren verscheurd?
De regen
maakt hun slaap en hun bed nat.
Wie heeft hun huis neergehaald?
Ze kennen
de namen van de sterren niet.
Wie heeft de scholen voor ze gesloten?
De kinderen van Extramadura
zijn ernstig.
Wie was de dief van hun spelletjes?


© Rafael Alberti (1902-1999)

- uit het Spaans vertaald door Mariolein Sabarte Belacortu -

Uit: De mooiste van Alberti - samenst. Koen Stassijns en Ivo van Strijtem, Tielt (B.) / Amsterdam, Lannoo-Atlas, 2000

Nieuwe reis

DE VROLIJKHEID VAN SCHIPBREUKEN


En onmiddellijk hervat hij
de reis
als
na de schipbreuk
een overlevende zeerot


Giuseppe Ungaretti (1888-1970)



Oorspr. in G. Ungaretti Allegria di Naufragi, "De vrolijkheid - of vreugde - van schipbreuken" (1919).

Hier uit: De mooiste van Ungaretti - met vertalingen van Salvatore Cantore, Ike Cialona, Peter Versteegen en Frans Denissen.
Red. en samenst. Koen Stassijns en Ivo van Strijtem. Tielt (B.)/Amsterdam, Lannoo-Atlas, 2002

Straaltje

EN SNEL VALT DE AVOND


Ieder staat alleen op het hart van de aarde
doorboord door een straaltje zon:
en snel valt de avond.


Salvatore Quasimodo (1901-1968)


Uit: De mooiste van Quasimodo - vertaling uit het Italiaans: Erik Derycke en Bart van den Bossche - Tielt (B.) / Amsterdam, Lannoo/Atlas, 2004.
Ook in: Van Dante Tot Neruda - 123 wereldgedichten om uit het hoofd te kennen,
samenst. Koen Stassijns en Ivo van Strijtem. Tielt, Lannoo (2009)


ED È SUBITO SERA

Ognuno sta solo sul cuor della terra
trafitto da un raggio di sole:
ed è subito sera.

Salvatore Quasimodo