Menu

AFSCHEIDSDINER

                                                                u kunt afruimen
de witomrande amuse gueule uit de nouvelle cuisine
van chrysanten die in de vaas op de tafel bij het raam staan
maar niet in de vaas op de tafel bij het raam staan
vegetarische stilleventjes geschetst met de zilverstift

laat met de lardeerpriem doorregen goed gevulde
wildbraad aanrukken en op een rondborstig banket
van dansend vlees zappen naar glimmend wellustig vlees
als een clip in grootbeeld kleur

serveer mij in roomboter gebakken beelden
en verzen met boulemie


©  Ilja Leonard Pfeijffer

Uit: Ilja Leonard Pfeijffer Van de vierkante man Amsterdam-Antwerpen, De Arbeiderspers, 1998

Zeehemel

DE DUIF HEEFT ZICH VERGIST
(Se equivovo la paloma)


De duif heeft zich vergist.
Wat een vergissing.

Ging ze naar het Noorden, kwam ze in het Zuiden.
Dacht dat het koren water was.
Wat een vergissing.

Dacht dat de zee de hemel was
en de avond de ochtend.
Wat een vergissing.

De sterren dauwdruppels
en de hitte sneeuw.
Wat een vergissing.

Dat jouw rok bloes was
en je hart haar huis.
Wat een vergissing.

(Zij ging slapen op het strand.
Jij boven op een tak.)


© Rafael Alberti


- uit het Spaans vertaald door Mariolein Sabarte Belacortu -


In: 500 Gedichten die iedereen gelezen moet hebben - de canon van de Europese poëzie,
samenst. Ilja Leonard Pfeijffer en Gert Jan de Vries. Amsterdam, Meulenhoff, 2008

Vaderland

AFSCHEID


Morgen vertrek ik! — Morgen, als de stralen
jou weer beschijnen, o vallei,
ben ik ver weg, de keus stond mij niet vrij,
het heimwee doet zijn best mij in te halen.

Je weet, ik hou niet van aanstellerij. De
allerhoogste liefde voor de taal en het
vaderland verbieden een banale
afscheidsgroet. Mijn vaderland ben jij.

De rust die jij me schonk door de verschieten
vanaf jouw bergen — eindeloze schoonheid,
een rust die ons ontslaat van alle zorgen —

ik zal er in de wereld van genieten;
Jouw zwijgen dat een diep begrip tentοοnspreidt.
Het ga je goed vallei. Adieu! Ik vertrek morgen.


Peider Lansel


Gedicht uit 1909 van Peider Lansel (1863-1943, Zwitserland),
- via het Duits uit het Retoromaans vertaald door Gert Jan de Vries -

in: 500 Gedichten die iedereen gelezen moet hebben - de canon van de Europese poëzie, samenst. Ilja Leonard Pfeijffer en Gert Jan de Vries. Amsterdam, Meulenhoff, 2008

Gereis

EEN BRIEFJE ALVORENS NIET WEG TE GAAN
(Bigliettto lasciato prima di non andare via)



Mocht ik niet terugkomen,
Weet dan dat ik nooit vertrokken ben.
Mijn gereis
Was uitsluitend hier
Blijven, waar ik nooit ben geweest.


Giorgio Caproni (1912-1990)

- uit het Italiaans vertaald door Jan van der Haar -

Hier in: 500 Gedichten die iedereen gelezen moet hebben - de canon van de Europese poëzie, samenst. Ilja Leonard Pfeijffer en Gert Jan de Vries, Amsterdam, Meulenhoff, 2008