Ademloos

Dit wordt ons niet ontnomen: lezen,
en ademloos het blad omslaan

IDA GERHARDT

Om de aarde, over de zeeën

DE GESTORVENE


Zeven maal om de aarde te gaan,
als het zou moeten op handen en voeten;
zeven maal, om die éne te groeten
die daar lachend te wachten zou staan.
Zeven maal om de aarde te gaan.

Zeven maal over de zeeën te gaan,
schraal in de kleren, wat zou het mij deren,
kon uit de dood ik die éne doen keren.
Zeven maal over de zeeën te gaan -
zeven maal, om met zijn tweeën te staan.


Ida Gerhardt


oorspr. in: De slechtvalk (1966).
Hier overgenomen uit Ida Gerhardt Verzamelde gedichten, Amsterdam, Atheneum-Polak & Van Gennep, 1992 [deel I, 5e herz. druk]

Kantelen met geruis

RADIOBERICHT


Te Grave beneden de sluis
voorbij de zware deuren
mag mij het water sleuren
en kantelen met geruis.
- Grave beneden de sluis.

‘Wij geven de waterstand.’

O God, hoe kon het gebeuren -
gesloten het venster, de deuren,
gebannen uit liefde en huis.
- Grave beneden de sluis.

‘Wij geven de waterstand.’

Grave, dat is groen land
en water, dat draagt mij thuis.

‘Grave beneden de sluis.’
Grave, beneden de sluis.


© IDA GERHARDT


oorspr. in: Het levend monogram (zj./1955)
- hier uit: Ida Gerhardt Verzamelde gedichten, Amsterdam, Atheneum-Polak & Van Gennep, 1999