Zweet en hamburgers

GRENOBLE - OSLO


- na de aanslagen in Noorwegen -



Edvald Boasson Hagen en Thor Hushovd,
ritwinnaars en Noorse fjordrotsen in de branding:
hoe rijden zij vandaag de tijdrit,
als tuinmannen op de vlucht naar Ispahaan*,
met rouwbandjes om de gespierde biceps,
gehuld in zwart dat alle regenboogkleuren tart?

Ach, koers is maar een spel,
de Tour een megapretpark met zweet en hamburgers,
met spetterende kleuren, vettige geuren
die makkelijk uit shirts te wassen zijn.
Niet het bloed van Oslo na de criminele donderslag,
niet na de gruwelijke jachtpartij op Utøya,
tot gisteren een idyllisch eilandje en levensecht Utopia.

Edvald en Thor:
jullie land is plots niet meer wat het was,
het steunt en kreunt en laat zijn tranen tot een zee aanzwellen.
Ik, ik huil met jullie mee.

23 juli 2011



© Willie Verhegghe



Vers van 'wielerdichter' W. Verhegghe,
naar aanleiding van de gebeurtenissen in Noorwegen waarbij vrijdag jl. tijdens een bomaanslag in de regeringswijk van de hoofdstad en kort daarna bij een schietpartij op een naburig eiland bijna 100 doden vielen.


Het gedicht Grenoble-Oslo werd, een dag nadat de omvang van de tragedie volledig tot de wereld doordrong, voorgelezen en openbaar gemaakt door tv-sportpresentator Mart Smeets. 
Dat gebeurde gisteravond bij het begin van de laatste uitzending van het Toursportprogramma De Avondetappe.

Foto rechts: de Noorse wielrenner E.B.Hagen met rouwband, tijdens de twintigste etappe van de Tour de France, een tijdrit rond Grenoble, op zaterdag 23 juli 2011.

Hagen sloot zijn tijdrit af met een 12e plek. Zijn zwaar aangeslagen landgenoot Hushovd, in de regenboogtrui van de wereldkampioen, eindigde op de 105e plaats. Op grote afstand van de Australische outsider en winnaar Cadel Evans, die na drie weken met meer dan 3.000 kilometers op de fiets door Frankrijk, als klassementsleider in een nieuwe gele trui nu de grootste kans heeft op de eindzege, morgen in Parijs.
.
(foto AP - met dank aan NOS Studiosportzomer/De Avondetappe)



* Ispahaan (Isfahan) is een verwijzing naar o.a. het bekende gedicht van P.N. van Eyck (1887-1954)
De tuinman en de dood. Zie ook:
http://rotterdampoetrylakes.blogspot.com/2010/03/knecht.html

'Parijs is nog ver!'

TIJDRIT

                 ode aan de Zevenheuvelenweg*


De laatste wal loopt in de hemel dood
voorziet de renner die - de grens nabij -
met allerkleinst verzet de zwaarte polst.
Wie tijd bestrijdt, schakelt naar

eeuwigheid, schiet de ritmen van dit land
voorbij: ademtocht van wilde orchideeën
in de laagte, wiekslag van de molen bovenin
het dorp, echo's van oorlog rond de heuvels.

De schaduw die aan hem gekoppeld is
stijgt voor hem uit, ontvlucht zijn loden
lijf voordat de top bereikt is, valt.

Zijn schim heeft hem verlaten als hij op-
staat bij de pleisterplaats. Het geurt
naar nacht, zijn mond zoekt de bidon.


© Victor Vroomkoning


* De Zevenheuvelenweg (bij Nijmegen) heeft over bijna 1300 meter een gemiddeld hellingspercentage van 3,7. Voor fietsers:
de steilste driehonderd meter kent een klimgehalte van 8,4%.

Oorspr. uit Gelderland in proza, poëzie en prenten - Arnhem, Stichting Beeldende Kunst Gelderland, 1989.
Voorts in: Ook wij waren winnaars - Sportgedichten uit Nederland en Vlaanderen, samenst. Pascal Delheye en Willie Verhegghe, PoëzieCentrum Gent (B.)/De Geus, Breda, 2005

Duwen in het hoofd - Tourvers (1)

Zaterdag, Bretagne: start van de Tour de France (1e etappe: Brest-Plumelec, 195km)



RENNERS STERVEN NIET
[in memoriam Remi van Vreckom]


Renners sterven niet,
ze verdwijnen alleen maar uit het zicht
eens zij de laatste finish hebben overschreden
en de snelheid van het leven
hen met stijve spieren achterlaat.


Want koersen blijven ze,
ook al vallen hart en wielen stil,
zij gaan in duizend hoofden door
met duwen en nooit doodgaan,
hun zweet geeft blijvend glans
aan het asfalt.


Weet dat
wanneer de aarde hen dan toch
met tegenzin bedekt,
hun naam voor altijd
als een echo tussen bergen
zal weerklinken.



Willy Verhegghe

Uit: Willie Verhegghe Renners sterven niet. Balegem/Gent, Pinguin-Poëziecentrum, 2004.
oorspr. gepubliceerd in Tourmalet (Poëziecentrum,
Gent, 2001)


- met dank aan Paul de Cloedt, foto-impressie (boven)




rechts: Koersaffiche van Renners Sterven Niet,
project van Curieus.be (koerszakboekje met 8 gedichten en foto's/affiches, gratis verspreid onder
toeschouwers bij Ronde van Vlaanderen).

Toekomstig wielergedicht

"Willie Verhegghe kan misschien ooit nog eens een gedicht over Devolder schrijven maar op dit ogenblik, kijkers, is het belangrijker dat onze held de 17 seconden voorsprong behoudt waarmee hij zojuist ontsnapt is..."




VRT-wielerverslaggever Michel Wuyts ("Ze komen, verdomme!"), op zondag 6 april jl. voor de Belgische televisie.
Wuyts, oud-schooldirecteur, is een begaafd commentator, altijd op zoek naar de ziel van de moderne wielrenner en nooit te beroerd de toeschouwer of luisteraar te laten delen in de laatste intieme nieuwtjes uit het peloton.
"Hij moet volgende maand opnieuw papa worden hè..." of "Pozzato heeft thuis al een Ferrari voor de deur staan, maar van een tweede gaat het op deze manier niet meer komen." Of: "...dat met dat laatste meisje als verloofde is misgelopen, vertelde me vanmorgen zijn moeder, dus hij kan zich nu volledig overgeven aan deze etappe en in de bergen eens flink het gas opendraaien." Of: "Het is vandaag wel wat al te veel erg..." Of: "Er is nu minstens nog een half mirakel nodig, want in het peloton heeft niemand nog voldoende jus in de benen. Het vaatje is leeg." Of: "Anders doen we hier zware poker vanachter een donkere zonnebril, en zitten we gewoon gezever te verkopen."
Andere favoriete uitdrukkingen van Wuyts, in bijna elke zin een getalenteerd oud-onderwijzer: "Met deze kop heeft hij voor zijn ploeg nog net op tijd de meubelen gered", "José, gij zijt inne gelukszak", "...nu is hij op het rooster gelegd door de rest, hij is al gekookt en gebraden beste kijkers".


Stijn Devolder won zondag jl. de 92e editie van de Ronde van Vlaanderen, de Belgische Hoogmis van het wielrennen. Na een solo van meer dan 25 km had de Belgische kampioen aan de eindstreep in Meerbeke nog veertien seconden over.

Ronde van Vlaanderen (zondag)

De première van 1913

[winnaar Paul Leman]

Het landschap plooit zich naar geweld
van wind en wielen: twaalf uren lang
fietsen bestofte mannen door stad en dorp,
hun adem stoot de stilte open,
over het stuur de lamgeslagen koppen.

Niemand had dit hier ooit gezien
een sliert van gebogen mannen op metaal,
de flikkering van tanden in de zon.
En uren zwoegen onder de wolken
die als hanen dreigen.

Een epos is geboren, eeuwen later
herleeft Sparta aan de Noordzee.
De zee die met renners spot
en zout naar hun ogen blaast.

Gent ziet een hand de lucht ingaan.
In de verte komt de Grote Oorlog aangerold;
de razernij die wiel en benen breekt.


WILLIE VERHEGGHE


Uit: Willie Verhegghe Renners sterven niet – Ronde van Vlaanderen, gedichten.
Balegem/Gent Pinguin-Poëziecentrum, 2004.
Met dank aan Paul de Cloedt, foto-impressie