Koffie met kaneel

MIJN BEURT


De kaas moet vers uit Parma komen;
De pepers rood uit Pomeriggio
De mascarpone moet geel-romig zijn
En jij moet zingen bij de wijn.

Ik zal een jonge kwartel eten,
Gestufft met mortadella en Toscaanse weed.
Je bloes hangen we voor het venster
Tegen inkijk en insecten.

Het fruit zal branden in je mond,
En wat je zingt wordt stilaan honger,
Branie, geblaf van een jachtige hond.

Je buik met peperoni ingewreven
Lig je op tafel en je beeft.
Vorken en messen zijn verdeeld.

De koffie met kaneel gaat met
Onspreekbare syllaben door je keel.


© Stefan Hertmans


Uit: Muziek voor de overtocht - gedichten 1975-2005. Amsterdam, De Bezige Bij, 2005
[oorspr. in: Francesco's paradox - Amsterdam, Meulenhoff, 1996]