Wintergras

NOG GEEN LICHTMASTEN
(Before floodlights)

We hadden geen lichtmasten op ons voetbalveld:
De lantaarns op Alfred Crescent zuchtten amper
Als ongetrouwde meisjes in de schemer rondliepen
Met zonen schoppend in hun buik.

Ieder jaar hoopten we op een wonder:
Dat de lichtbron ons zicht met een uur zou verlengen,
Wintergras uitdagend scherp zou maken
En onze schaduwen verveelvoudigen.

Maar elke junimaand daalde de avond
Voor zessen uit de iepen om het veld
En gleed over de achterlijn
Om zijn verdedigend spel te spelen.

Dampend van adolescentenzweet
Gingen we er hard tegenaan, dreunden de zware bal
Tussen doelpalen die oplosten in mist,
Vloekten tegen het ongeslagen donker.

© Tom Petsinis

- vertaling: Willem van Toorn -

Tom Petsinis (Australië) was in 2006 eregast op het festival The Maastricht International Poetry Nights