Door de straten van de stad

NIET GEBEURD

We waren stompjes, rompen
zonder ledematen, we lagen in de modder
bij een tot puin geschoten Rijksmuseum
en konden elkaar alleen nog
aan onze stemmen herkennen.
Ik geloof zelfs dat ik je
deze droom nog heb verteld.

Intussen is zoiets hier niet gebeurd.
Wel ben ik aan mijn grijze haren
achter jouw praalwagen van leugens
door de straten van de stad gesleurd.

JUDITH HERZBERG

Uit: Judith Herzberg Soms vaak, Amsterdam, uitg. De Harmonie, 2004