VANDAAG IS HET ZONDAG
(Bugün pazar)
Vandaag is het zondag.
Vandaag hebben ze me voor de eerste keer de zon laten zien.
En voor de eerste keer in mijn leven
heb ik verbaasd, bewegingloos staan kijken naar de klare hemel
zo ver van mij νerwijderd
zo weids
zo blauw.
Eerbiedig heb ik me neergezet,
mijn rug tegen de muur geleund.
Vandaag bestaat er geen strijd,
vandaag bestaat er noch de vrijheid, noch mijn vrouw.
Alleen de aarde, de zon en ik...
Ik ben gelukkig.
© Nâzim Hikmet
In: De mooiste van Hikmet, vertaald uit Turks door Perihan Eydemir en Joris Iven, Tielt/Amsterdam, Lannoo-Atlas, 2003.
De dichter, toneel- en romanschrijver Nâzım Hikmet (Thessaloniki, 1902 - Moskou, 1963) geldt als de eerste en belangrijkste lyricus van hedendaags Turkije. Wereldwijd wordt hij gezien als een van de grootste en belangrijkste internationale dichters van de twintigste eeuw.
Hikmet leefde als banneling jarenlang in de toenmalige Sovjet-Unie. Wegens communistische sympathieën en vervolging in zijn eigen land was hij daarheen gevlucht. Na zijn terugkeer wordt hij in 1938 opgepakt en veroordeeld tot bijna dertig jaar straf. Een deel van die tijd brengt hij in gevangenissen door, tot zijn vrijlating in 1950. Een jaar daarna wordt Hikmet het Turks staatsburgerschap afgenomen. Bijna zestig jaar later, in 2009, krijgt de dichter het - posthuum - terug. Nadat de Turkse regering tot eerherstel besloten heeft en het omstreden ministerieel 'vonnis' van 1951 definitief vernietigt.
OVER HET LEVEN
Het leven neem je niet te licht:
je dient te leven in diepe ernst
zoals een eekhoorn, bijvoorbeeld-
ik bedoel, zonder iets te verwachten buiten of boven het leven
het leven moet je hele ambacht zijn.
(Nâzim Hikmet, 1947)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten