Fabel

Dichter!
Kam je haar, poets je schoenen!
Trek je innerlijk aan!
We gaan de wind een hand geven.
We gaan de horizon begroeten.

Zoveel te zien! Zoveel te doen!

We gaan de taal van de vogels leren.
We eten het zand van de tijd.
We blazen de wereld als een glas.

Ja! De namen zijn adem.
Het licht is een vogelkreet.
De waarheid een fabel.


K. MICHEL


Uit: De namen zijn blauw, in:
K. Mischel Ja! Naakt als de stenen, Amsterdam, Meulenhoff, 1989