Sappelen om niets

DE BADKAMER

Sta ik hier te sterven tot zelfs de druppels,

ook de tranen ruim en beeldschoon vallen.

Te sappelen om niets, geen zwarte kleren aan,

niet eens pijn. En woon met anderen,

heb ik vannacht gedroomd. De kamer

laat ik dicht vandaag, alleen jij, je hand

op mijn schedel, zolang je wilt heel even

strelen. En loopt het bad over, acht uur

's ochtends - de damp, de geur, de honing,

zoveel trager dan geweest.

© Frans Budé

Uit: Frans Budé De trein loopt prachtig binnen, Amsterdam, Meulenhoff, 2003