Antibiotica

SCHRAM OP DE ELLEBOOG VAN DE POËZIE


Sommige dichters zijn oogartsen
die druppeltjes toedienen om de pupil van de hemel te verwijden en een veer
valt van de buik van een gewonde vogel, gevangen aan het eind van de regel.

Sommige dichters zijn orthopeden
die de ruggengraat van de vogel ontleden en hun vinger
klimt, als een dief, langs de regenpijp van de wervels
in de muur van de rug.

Sommige dichters zijn kwakzalvers die
een woord zoeken dat de geluiden van de vogels reduceert
tot een fluitsolo.

Sommige dichters zijn tandartsen
en dit woord bijt in hun lippen.

Sommige dichters zijn altijd verband
en de woorden zijn een antibioticum dat daaronder wordt gesmeerd
als metaforische vogels op de eeuwige schram
op de elleboog van de poëzie.


© Ronny Someck


- met dank aan het Maastricht International Poetry Nights festival, juni 2006,
vertaling: Hilde Pach -


Naderhand ook in: Ronny Someck Blues van de derde zoen, Maastricht, Azul Press, 2010