Appels
4.00
Kom, wij gaan wachten op de dood. Ik hou je hand goed vast, ik laat je niet meer los zolang je leeft. Nu kijk. Zie je de kleine
vlekjes wel op het behang, de zon gaat schijnen tegen het raam; kijk aan de rand van het bos staat Goossens paard tot aan zijn buik in goud. En zoveel rijpe appels aan de bomen. Notaris mag wel met twee emmers komen.EVA GERLACHuit de reeks De Uren in:Eva Gerlach Voorlopig verblijf, gedichten 1979-1990, Amsterdam/Antwerpen, Arbeiderspers, 1999.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten